Almanya ve Japonya'yı örnek alıp onların yolunda ilerleyen bir ülke olsaydık şu an dünya'da adı geçen 10 ülkeden biri olabilirdik, hiç abartısı yok bu işin.
Almanya'nın her döneminde dünya çapında iş yapan ve adını duyurmuş bilim insanları vardı. Din ve devlet işlerini ayırmışlardır, hukuk/tıp gibi alanlarda her zaman lider ülkelerden olmuşlardır, işlerin başına eş/dost/akraba değil iş ahlakına sahip, işi hak edenler geçmiştir. İnsanları ayrıştıran yöneticileri yerine insanları bütünleştiren, insanların kutsallarını ya da hayatlarını tek doğruya göre yargılamayan yöneticilere sahiptirler, adaletleri oturmuştur, yargıları bağımsızdır. Medyaları satılmamıştır, özgürdür ve halkın sorunların dile getirir. Batıdaki üniversitenin doğudakinden farkı çok küçüktür.
İşin özünde eğitim, adalet ve çalışmak yatıyor. Almanya'nın ne İngiltere, ne de Fransa gibi sömürgeleri oldu. Hammadde olarak zayıf ve işgale açık topraklarda sadece bazı temel olguları çok sağlam oturtarak bugün dünya'nın en güçlü ülkeleri konumuna geldiler. Bunu yatarak başarmadılar, oturttukları sağlam temelin üstüne koyarak daima adım attılar. O adımlar birleşerek kendilerine 50-60 yıl sonra öyle bir döndü ki bugün görüyoruz işte...
Bizde ise bu saydıklarımın neredeyse hiçbiri yok. Böyle gelişemezsin, bu kafayla kalkınamazsın... Sen bu saydıklarımda seviye yükseltmek yerine seviye düşüren bir ülkesin. Yapacağız, edeceğiz, başaracağız güzel kelimeler ancak kuru kuru hiçbir anlam ifade etmiyor, gerçekleri görmek lazım.