Bizim zamanımızda istesen de arkadaşsız olamazdın, sen istemezsen dahi birileri arkadaş oluverirdi.
Peki ne oldu da şimdi arkadaş kıtlığı yaşanıyor?
Çünkü teknoloji fiziksel arkadaşlığı bitirdi, sanal arkadaşlık başladı.
Sanal arkadaşlık fiziksel arkadaşlık ihtiyacını karşılamadığından insanlar kendini boşlukta hissediyor.
Oysa gelişmekte olan çocukların sağlıklı yetişmesi için sosyal aktivite şarttır.
Bir memeli hayvan dahi kardeşleriyle oynayarak hayatta kalma tecrübesi kazanırken, maalesef günümüz çocukları bundan mahrum kalıyor.
İşin daha da vahim tarafı, bilgisayar ve telefonu bırakıp da gerçek yaşama karışmaktan kaçınıyorlar.
Kısaca çocukların gerçek yaşamdan koparılması ve yalnızlaşması genel bir sorun.
Avrupa'daki çocuklar en azından çeşitli etkinliğe katıldıkları için bu sorunu kısmen çözmüşler.
Bizde buna ne gibi bir çözüm bulunur bilemiyoruz.