Liseye yeni geçtim. Çevremdeki herkesi mutlu etmeye çalışıyorum. Bazen kendim mutsuz olsam bile yine de onlarla konuşuyorum. Açıkça söylemek gerekirse kendimi bazen ezik gibi hissediyorum. İnsanlarında bana olan tutumu her gün değişiyor. Bir gün iyi davranıyorlar, bir gün zorbalık yapıyorlar. İnsanları sert davranarak üzmek en son isteyeceğim şeylerden biri. Fakat bazen işin dozu kaçıyor. Yine de "yapma" deyip bırakıyorum. Dediğim gibi böyle davranarak kendimi ezik gibi hissediyorum fakat diğer türlüde mecburen onlarla tartışmak zorunda kalacağım ve taraflardan biri illaki üzülecek. Liseyi hiç böyle tahmin etmemiştim. Herkes çıkar peşinde ve bencil. Birbirini ezik görüyor herkes. İnsanları kırmayı gerçekten öğrenmeli miyim?