İnsanları kıskanmaya ve takıntılı olmaya başladım

seffabullut

Hectopat
Katılım
18 Haziran 2022
Mesajlar
320
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Normalde umurumda değildir ama son zamanlarda insanları kıskanmaya ve bazı kişilere takıntılı olmaya başladım.
Kıskanmaktan kastım birinin vücudunu gördüm ve kıskandım falan değil.
Daha sosyal zekaya sahip ya da zengin vs. insanlara imreniyorum. Kısaca elinde olmayan sebeplerle şanslı olanları kıskanmaya başladım.
Öyle bir hal aldı ki sağa sola bakmaktan önüme bakmamaya başladım. Bunu nasıl çözerim sizce?

O sosyallik bende olmadığı, ortamlara giremediğim ya da rahat olamadığım için kıskanıyor ve o kişileri takıntı haline getiriyor gibiyim.
 
Bu kıskançık sende "Ben de böyle olmalıyım" hissi yaratıp bunun için çabalamana, hırs yapmana sebep oluyor mu? Yoksa sadece bunları düşünüp kabuğunda ağlayanlardan mısın?
 
Normalde umurumda değildir ama son zamanlarda insanları kıskanmaya ve bazı kişilere takıntılı olmaya başladım.
Kıskanmaktan kastım birinin vücudunu gördüm ve kıskandım falan değil.
Daha sosyal zekaya sahip ya da zengin vs. insanlara imreniyorum. Kısaca elinde olmayan sebeplerle şanslı olanları kıskanmaya başladım.
Öyle bir hal aldı ki sağa sola bakmaktan önüme bakmamaya başladım. Bunu nasıl çözerim sizce?

O sosyallik bende olmadığı, ortamlara giremediğim ya da rahat olamadığım için kıskanıyor ve o kişileri takıntı haline getiriyor gibiyim.
Hocam bana göre bunun sebebi kendimizde olan potansiyelin farkında olup hiç birşey yapamamak. Bu yüzdende insanların aileden gelen veya şans eseri elde ettikleri başarılarını kıskanıyoruz.
 
Normalde umurumda değildir ama son zamanlarda insanları kıskanmaya ve bazı kişilere takıntılı olmaya başladım.
Kıskanmaktan kastım birinin vücudunu gördüm ve kıskandım falan değil.
Daha sosyal zekaya sahip ya da zengin vs. insanlara imreniyorum. Kısaca elinde olmayan sebeplerle şanslı olanları kıskanmaya başladım.
Öyle bir hal aldı ki sağa sola bakmaktan önüme bakmamaya başladım. Bunu nasıl çözerim sizce?

O sosyallik bende olmadığı, ortamlara giremediğim ya da rahat olamadığım için kıskanıyor ve o kişileri takıntı haline getiriyor gibiyim.

Kanka ne kadar maddi durumun olmasa da arkadaşlarınla daha fazla sosyalleş git en azından çekirdek kola yap bir şey yap kendi hayatına bak insanları umursayarak hiçbir yere varamayacaksın. Kendine farklı uğraşlar bul hobiler edin.
 
Bunun sonu gelmez. Önemli olan şu; kendinize değer katıyor musunuz? Neler ile ilgileniyorsunuz ve başkalarının sizi kıskanacağı yeteneklere sahipsiniz? Bunların üstüne gidin ve kendinizi geliştirin.
 
Bu kıskançık sende "Ben de böyle olmalıyım" hissi yaratıp bunun için çabalamana, hırs yapmana sebep oluyor mu? Yoksa sadece bunları düşünüp kabuğunda ağlayanlardan mısın?
Yarı yarıya. Orada yazdığım gibi doğuştan şanslı bulduklarımı kıskanıyorum.
Mesela spora yapıp iyi vücut yapan birini görünce bu beni spor yapmaya itiyor. Ya da birinin ilk başta ben gibi olduğunu görüp sonraları gerçekten sosyal biri haline geldiğini görürsem beni itiyor.
Ama tam tersi olduğu zaman boş durabiliyorum sadece çünkü nasıl bir yol izlerim bilmiyorum. İnsanlarla sosyalleşemiyorum mesela ama nasıl bir yol izlerim bilmediğim için hiçbir şey yapamıyorum.
 
İnsanlarla sosyalleşemiyorum mesela ama nasıl bir yol izlerim bilmediğim için hiçbir şey yapamıyorum.
Einstein başta olmak üzere tarihteki en önemli insanlar, bilim insanları, büyük müzisyenler, sanatçılar, yazarlar antisosyal dir. Değerini kıymetini bilin. Bu bence bir eksiklik değil.
 
Bunun sonu gelmez. Önemli olan şu; kendinize değer katıyor musunuz? Neler ile ilgileniyorsunuz ve sizin gibi başkalarının sizi kıskanacağı yeteneklere sahipsiniz? Bunların üstüne gidin ve kendinizi geliştirin.
Kanka ne kadar maddi durumun olmasa da arkadaşlarınla daha fazla sosyalleş git en azından çekirdek kola yap bir şey yap kendi hayatına bak insanları umursayarak hiçbir yere varamayacaksın. Kendine farklı uğraşlar bul hobiler edin.
Hocam bana göre bunun sebebi kendimizde olan potansiyelin farkında olup hiç birşey yapamamak. Bu yüzdende insanların aileden gelen veya şans eseri elde ettikleri başarılarını kıskanıyoruz.
Hocam dediklerinizi tamamen anlıyorum ama işte engel olamıyorum. Aklım başıma geldiğinde 19 yaşındaydım. Öncesinde sadece oyun oynayan biriydim ve hiçbir beceri geliştirmedim. Şimdi insanlar bu becerileri geliştirdiğinde bu bende itici bir güç oluyor. Ben de yapmaya uğraşıyorum. Bazen hevesim kırılıyor bu durum karşısında ama yapacak bir şey yok diyip devam ediyorum.
Mesela bir midi klavye almak istiyorum ama en ucuz diyebileceğim bile beni aşıyor.

Ama bazı konularda öyle değil. Mesela yapı olarak küçüklüğümden beri kalabalık ortamları, samimiyetsizliği falan sevmezdim ve birkaç arkadaşım olur onlarla olurduk hep. Ama artık içinde bulunduğum durumdan hoşnut değilim ama insanlarla tanışamıyorum. Bu durum canımı sıkıyor.

Einshtein başta olmak üzere tarihteki en önemli insanlar, bilim insanları, büyük müzisyenler, sanatçılar, yazarlar antisosyal dir. Değerini kıymetini bilin. Bu bence bir eksiklik değil.
Hocam dediğiniz gibi. Ben de öyle biriyim ama burada elimde olmuyor işte. Bu takıntı olayı yüzünden psikiyatriye bile gitmiştim. Evet eksiklik değil ama sorun şu. Üniversite hayatımda bu şekilde olmaktan memnun değilim artık. Önceden gerçekten çok memnundum. Tüm zamanımda kendi kendime takılıyordum. Ama artık sıkıcı gelmeye başlıyor.

Ha sorarsanız bana öyle ortamlar da ilgimi çekmiyor. Sorun tam da bu işte. Ben içinde bulunduğum durumlardan memnun olamıyorum. Biri beni çağırıyor bir ortama. Gittiğimde de orada mutlu olamıyorum.

Aşamadığım tek nokta burası şuan maalesef.
 
Ha sorarsanız bana öyle ortamlar da ilgimi çekmiyor. Sorun tam da bu işte. Ben içinde bulunduğum durumlardan memnun olamıyorum. Biri beni çağırıyor bir ortama. Gittiğimde de orada mutlu olamıyorum.

Aşamadığım tek nokta burası şuan maalesef.
Bunu aşamazsınız ve aşamayacaksınız. Öyle olmak istediğinizde de beceremeyeceksiniz ve çabalarınız yapay kalacak. Bu durum sizi daha fazla rahatsız edecek.

Sizin karakteriniz / kişiliğiniz bu. Bunu kabul edin. Ve bir eksiklik olmadığını da bilin.
 
Bunu aşamazsınız ve aşamayacaksınız. Öyle olmak istediğinizde de beceremeyeceksiniz ve çabalarınız yapay kalacak. Bu durum sizi daha fazla rahatsız edecek.

Sizin karakteriniz / kişiliğiniz bu. Bunu kabul edin. Ve bir eksiklik olmadığını da bilin.
Gerçekten öyle ya da böyle, iyi ya da kötü bir cevap duymak istiyordum ve bu oldu. Gerçekten kişiliğim üzerinde ne denediysem fazla yapay kaldı. Teşekkür ederimm.

Burada anlamadığım bir nokta var. Sosyal beceriler de bir kas gibi geliştirilemez mi?
Yani bir süre kendimi ittirsem, zorlasam zamanla artık benim için bir rutin gibi olacağı için bu çekincelerden kurtulamaz mıyım sizce?
 

Technopat Haberler

Geri
Yukarı