Kaç arkadaşınız var?

Maddi ve manevi olarak elinden gelen desteği karşılıksız olarak verecek 6-7 tane var. Aslında daha fazlaydı fakat farklı dargınlıklardan ötürü aramıza mesafeler girdi. Bu biraz da arkadaşlık ilişkinin hangi koşullarda geliştiği ile alakalı, yani arkadaşlığın sırasında senin ya da onun kişisel bir sorunu birbirinizin desteği ile atlatıldı ise arkadaşlık daha çok dostluğa dönüyor. Sıklıkla hatta hemen her gün görüştüğüm arkadaşların 1 tanesi hariç hiçbirisi bu dost diyebileceğim insanlardan değil. Tabii bu sırf arkadaşım olsun diye davranış biçimi hoşuma gitmeyen birisi ile takılacağım anlamına da gelmez.

Yoktur.

Yüzüme dostuz diyen çok. Biraz sohbet ettiğimde anlaşılıyor ki dost olmayı geç çıkarı olmasa arkadaş bile olmayacaklar benimle. Bana dört kişi yeter. Tabutum için. Onu da artık var mı yok mu o zaman gelince öğreneceğiz. En olmadı belediye kaldırır herhalde cenazemi. Daha ne diyeyim? Dostlarınız olması dileğiyle iyi sosyaller.

1 adet bile arkadaşım yoktur.

Belki bir tane o da ortaokul zamanından nadiren görüşüyoruz, o kadar.

Gerçek arkadaş, sırdaşım ve “kankam” diyebileceğim tek arkadaşım var. İlkokuldan birinci sınıftan beri dostuz. Ortamlarda başkalarına söylediğimizde çok şaşırıyorlar. Şu ana kimse bizim gibi ilkokul birinci sınıftan beri arkadaşıyla takılmaya devam ettiğini söylemedi. Hâlâ irtibatı olanlar bile bizim kadar yakın değiller.

Başka tanıdıklar ve işten arkadaşlar da var ama kimse canım arkadaşım gibi olamaz.

Bir tane var eminimde ikinci kişiden tam emin olamıyorum yazmaz oldu bana hayırlısı.

1.