Kafayı yemek üzereyim

İlaçlar gereksiz bence psikoloji yönetiminde ilaç kullanılmasına karşıyım(delirme seviyesi dışındaki kişilerde). Üniversite kısmıda yukarıda yazdım;
Yani 12. sınıf bitince para kazanacağım bir şeyler yapıyorum aslında. Sıfır değilim yani.
 
Yani 12. sınıf bitince para kazanacağım bir şeyler yapıyorum aslında. Sıfır değilim yani.

Neleri ne kadar biliyorsun detaylandırabilir misin ya da senin bildiğin bu bilgiye para verecek birisi var mı?
 
Neleri ne kadar biliyorsun detaylandırabilir misin ya da senin bildiğin bu bilgiye para verecek birisi var mı?

Temel olarak yazılım biliyorum. Aklımda bir uygulama fikri var ve etrafımdakilerle paylaşıtığım zaman gerçekten mantıklı olduğunu söylüyorlar. Girişim yapacak birisiyim ve şu an Online satış yapıyorum. Daha da ilerletmek istiyorum. Ama yapasım gelmiyor.
 

Yapasın gelmiyorsa bu sevdiğin bir iş değil. Temel yazılıma kimse para vermez kafandaki uygulamayı prototip olarak tasarlayıp insanlara sunman gerek ki bu ürünün bir geleceği olduğunu düşünsünler.
 
Yapasın gelmiyorsa bu sevdiğin bir iş değil. Temel yazılıma kimse para vermez kafandaki uygulamayı prototip olarak tasarlayıp insanlara sunman gerek ki bu ürünün bir geleceği olduğunu düşünsünler.

İşte bu uygulamayı yapmak için yazılmak öğrenmek istiyorum. Bu durumdan önce hevesim vardı ama artık yazılımda değil hiçbir şeye hevesim yok.
 
İşte bu uygulamayı yapmak için yazılmak öğrenmek istiyorum. Bu durumdan önce hevesim vardı ama artık yazılımda değil hiçbir şeye hevesim yok.

Şu anda ümitsizliğinin olması normal benim gibi belki çoğu kişi de senin yaşında o ümitsizliğe, hissizliğe kapıldık. Daha öncesinde de dediğim gibi madem çevren zeki olduğunu tabiri caizse sende iş olduğunu söylüyor, yavaş yavaş gerekirse sıfırdan ders çalış, üniversiteyi yapmak istediğin işe ulaşman için gereken bir basamak olarak düşün ve zamanı geldiğinde de oradaki kaynakları kendini daha çok geliştirmek için kullan. Şu zaman aralığında yapabileceğin en iyi şey onu bunu yapasım yok kafasından kurtulman bunun normal bir şey olduğunu anla ve yoluna devam et.
 
Baştan sona okudum ve birkaç ay önceki ruh halimi gördüm sizde de. Ergenlik diyip atmıştım ama psikolojik olarak zarar verdiğini söylemeliyim ayrıca. Peki ne oluyor? Birkaç ayda belki birkaç yılda geçiyor. Ergenlik adı üstünde. Günümüzde çok önemsenmese de çok kapsamlı bir konu olduğunu söyleyiveriyim. İnsanlar zor dönemler geçirebiliyor, onlarca arkadaşın varken bile kendini yalnız hissettiğin oluyor. Bazen sabahın köründe kalkıp okula gidesin gelmiyor. Erkekler ağlamaz derler ya erkekler de ağlar, erkeklerin de duyguları vardır. Sadece kadın/kızlar gibi belli etmezler. En ufak şeyi bile içine atarsın, dert olur. Birikir birikir ağlarsın ama geçer. Zaten de öyledir. Ağlayınca insanın içine bir rahatlık çöker, her ne kadar huzursuz olsanda. Lafı dolandırıyorum ve kastiyen yapmaktayım bunu, tek niyetim genel olarak seni rahatlatmak ve yatın bir gün çok da umrunda olmayacağıdır. Bu yüzden sana nelerin zarar verdiğine dikkat etmelisin ve ona göre hareket etmeyi bilmelisin. Ben mesela akşamları telefonu elime alınca içime bir dert düşüyor
Bunla ilişkilendiriyorum biraz da. Bu yüzden akşamları pek yalnız durmamaya kendimi ayık tutmaya çalışıyorum.

Senin konuna gelecek olursak, instada gördüğüm birçok motivasyon videosundaki bir sözü söyleyeceğim. Kimse için hiçbir anlam ifade etmiyorsun. Daha lisedeyiz ve dost diyebileceğimiz arkadaşlar bulmamız da zordur. Günümüz arkadaşlıklarına hiç girmiyorum. Seni değerli gören insanları düşün "ailen." Eğer ailen de seni önemsemiyor, değer vermiyorsa sana değer verecek insanlar tanı. Kız arkadaş edin vesaire. Diğer insanlar sadece yaşam ilerlerken karşılaşılan ve görülen basamaklardır. Takılma regber öğretmenine. Sen bu gün okula giderken saç stilini beğenmedin ve on dakika onla uğraştın diyelim. Senin saçın kimsenin umrumda değil. O saç dediğin şey insanların, seni analiz ederkenki ön yargılarından biridir sadece. Onlar bile bu kadar önemsemiyorlar. A bak keremin saçı bi gün daha düz, perma yaptırmış demiyor kimse. O yüzden rehber hocanı ve bunun gibi voş beleş insanları bu kadar kafaya takma.

Son olarak da sen de değersiz insanlara onların sana davrandığı gibi davran. Rehberlikçi seni takmamış mesela. Sen de onu takma birdahakine. Saygı çerçevesine dikkat etmeyi de unitmadan tabiki de. Bir de arkadaşlıkları çok takma. Herkes çıkar ilişkilerini gözetiyor ve eskisi gibi düzgün arkadaşlıklar kalmakdı. Ben yarın en yakın arkadaşım dediğim çocuğa onun sevdiği bir şeyi alsam yeminle umursamaz. Neyse çok boş yaptım, konu uçu b*klu deynek. Sen anlayacağını anlamışsındır. Özel hayatınla ilgili öneri istersen de ayrıyetten cevaplarım.
 

Hocam arkadaşlık konusunda sonuna kadar haklısınız ve ben de bunun farkındayım. Ailem hariç kimse karşılıksız sevmediğini çok iyi biliyorum. Hatta bundan dolayı gerçek dostuk, gerçek aşk falan da inanıyorum. Sinir olduğum konulardan uzak durma şeyine gelirsek. Gerçekten ben dersten sinir oluyorum . O yüzden üniversiteye çok sıcak bakmıyorum. Rehber hocası konusunda da artık sizin dediğiniz gibi davranacağım. Bugün bir böbrek ağrısı hissettim ve ilaçlarımı almayacağımı hocaya söyleyecektim. Çünkü bu konuda bilgili birisi ama aradığım zaman telefon çalmasına rağmen bakmadı ve sonra geri aramadı . Vallahi hak ediyor sizin dediğiniz gibi davranmaya.

Vallahi hocam kim derse desin üniversite konusu kafamda gitti neredeyse. Sıcak bakmıyorum. Ben kendi uygulamamı yapmak istiyorum.
 
Okul dışında öğretmenin de bir hayatı var. Uğraştığı çeşitli sıkıntılar var. Onun dışında yaşadığın şeyler üzücü, bu süreci ailenle atlatmaya çalış ve ailen dışındaki insanlara fazla bel bağlama.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…