Dayak atmasan başına kalkıyor, pis bir çocuk oluyor ve o şekilde yetişiyor.
Dayak atsan, o da senin gibi oluyor, sürekli çareyi kavgada arıyor.
Peki ne yapmalıyız?
Bu insanlar sevgisiz insanlar. Çoğu analarından/babalarından sevgi görmemiş, çevresinden gördüğü gibi yetişmiş insanlar. İnsanlar çocuklarına sevgi gösterse, iyiyi ve kötüyü adam akıllı öğretse bunların hiçbiri yaşanmayacak.
Sevgisizliğin dayatıldığı coğrafyalarda bunları görmemek mümkün değil.
Vicdansız, ahlaksız, görgüsüz şerefsizler. Sanki o dayak attıkları insanlar terörist, ne diye öyle vuruyorsunuz? Hatta niçin vuruyorsunuz? Suçsuz bir insana el kaldırmak iğrençliktir.
Geçen günkü attığım mesajdaki tipler tamda bunlar.
4 yaşında tablet ile tanışırlar, 5 yaşında küfür etmeye başlarlar, ailelerinden ne ilgi görürler, ne sevgi görürler. Boş beleş bir gençlik yetişiyor. Aileler, çocuklarıyla ilgilenmediği sürece, sevgi göstermediği sürece o çocuklar mağara insanı olacak. Hepsi, birer saldırgan ve düşünemeyen yaratık olacak.
Bizden öncekiler birazcık sevgi görüyordu ama şu anda hiçbir aile, çocuğuna sevgi göstermiyor. Haklı değil miyim?
Anne/Baba olmak kolay olmasın, biraz sıkı kurallar gerekli. Neredeyse hiçbir anne/baba bilinçli değil ki, çocukları bilinçli olabilsin. Tabi birde sayısız çocuk yapan mülteci "reyizler" var, ne hoş. Bir tarafı düzeltmeye çalışsan, öbür tarafta problem çıkıyor...hay arkadaş ya!
Gerçi o çocuklarla ilgilenmeleri mümkün değil, çünkü artık insanlar daha fazla çalışıyor. Zengin daha zengin, fakir daha fakir oluyor.
Suç bir tek ailelerde değil ki, sabah-akşam çalışmak zorunda kalanlar var.
Neyi tartışsak konu siyasete, ekonomiye geliyor, sonra bize kızıyorlar. Durum belli arkadaşım. Neyi sorgulamaya başlasan, illaki konu ekonomiye geliyor, suç bende değil.
@CLM Project değneğin hangi ucundan tutacağımı bilmiyorum, şaşırdım iyice.