Öncelikle merhabalar. Evimiz 20 yıllık ve yalıtımı falan yok. Tek odada donarak oturuyoruz. Çünkü kombiyi sadece burada açmamıza rağmen odamız ısınmıyor. Yani karantina döneminde 8 aydır aynı evde 2 aydır da aynı odada sadece derse giriyorum onun dışında pencereden bakıyorum ya da boş boş hayal kuruyorum. Çünkü zaten soğuktan donuyorum ve bunu yorganın altından yazıyorum. Oyun da oynasam ailem (3 kişi) bana kızıyorlar her gün her gün. Ders çalış kitap oku psikolojim bozuldu. Yani bazen kendileri de diyorlar zaten biz en azından işe gidiyoruz bu 4 duvar kalıyor evde. Ama yaptıkları şey sadece kızmak. Sorsan da beni sevdiği için kızıyor. Artık YouTube'dan video bile izleyemiyorum. Hobi bul diyorlar salonda falan oturamıyorum bir odada neyin hobisi? Bunları onlara söyleyecek cesaretim yok çünkü ablam o kadar ukala ve çok bilmiş ki annemler o ne dese inanıyorlar. Tabii ablam bunu bana saldırmak için kullanıyor. Benimle empati kurmak isteyenler şunu düşünebilir:
Asla ısınmayan küçük bir odada çok bilmiş biriyle sadece derse girebildiğinizi düşünün. Akşam aileniz geliyor tuvalete bile gitseniz hesap veriyorsunuz. Sizce psikolojinizin bozulmama ihtimali var mı?
Eğer empati kurabildiyseniz lütfen yapabileceğim bir şeyler yazın. Okuyan herkese teşekkürler. Dua bile okusanız kabulümdür
.