Tamamen ilk defa değil tabi. Eskiden arada sırada olurdu. Ortaokulda 5-6 kişi beni sıkıştırdıktan sonra bende biraz travma oldu. Attığım adımları tedirgince atıyordum. Okulun ilk haftası yanımda kız ve erkek arkadaşım vardı. Okul çıkışı duraktaydık. Durağın arka tarafından birisi yüzüme sigara üfledi ve bende "napıyon gardaş" dedim. Çocukta bana "ben senin nerden kardeşin oluyorum bir daha bana öyle deme. Kafana sigarayı fırlatırım." dedi. Ben o bunu çocuğa göstermesemde çok zoruma gitti. Benim buna ertesi gün karşılık vermem lazımdı yoksa hayat boyu bu bana yük olacaktı. Bende ertesi gün teneffüsü bekliyordum ama derste kalbim küt küt atıyor. Çok heyecanlıyım ne olacağını bilmiyorum. Teneffüste okulun meydanında çocuğu yakaladım. Bir daha bana saygıda kusur etmeyeceksin tamam mı dedim. O da bana edersem ne olur dedi. Bende o zaman görürsün dedim. Arkasındaki çocuklardan birisi hayırdır dedi. Bende "sen sus" Dedim. Çocuk beni çıkışa çağırdı. Bende bekle beni geleceğim deyip ayrıldım. Diğer teneffüs tuvalete gittiğimde oradaydı. Beni tenha bir yerde birşey konuşmak için çağırdı. Tuvalet kabinine girdik çünkü tuvalet ağzına kadar doluydu. Herkes oradaydı. Bana suçlu olduğunu ve özür dilediğini söyledi. Elini uzattı. Biraz konuştuktan sonra elini sıktım. İlk defa cesaretimi toplayıp kavgaya hazırlandım ama nedense geri tepti ve edemedim. Ben çevreme hiçbir zaman güvenmem ama o gün beni yalnız bırakmayıp okulun tanıdık isimlerinden çoğu kişi tuvalete benim arkamdan girdi. Çocuğun arkamdakileri görünce yüzünün düşüşü çok rahatlattı beni.
Kavga çözüm müdür?
- Konuyu başlatan Emir Usta
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 2
- Görüntüleme 232
