Bir gün bir kavgaya tutuşmuştum o güne kadar kimseye elimi dahi kaldıramıyorum ama içimdeki potansiyelin farkındaydım çocuk beni yere serdi kafamı yere vurdu 3 defa ve ayağa kalktı giderken bir anda içimde sanki bir kişi beni ayağa kaldırdı ve o an kalkıp çoçuğu çevirip bir tane burnuna vurdum ve burnu 3 ameliyatlık oldu okuldan atıldım. O günden sonra hiçbir kavga da dayak yemedim dayak attım her kavgaya girerken korktum o korku değil adrenalindir ayakların ellerin her yerin titrer durur ve çok şükür hiç dayak yemedim bu bir erkeklik gösterisi değildir fakat kavga hiç hoş bir şey değildir son çare uygulanması gereken bir şeydir. Kavga ettiğim adamlar hep boksördü ya da tekvandocuydu. Benden uzunuyla da kavga ettim daha kalıplısı ile de ettim daha sıskasıyla hiç etmedim çünkü fiziksel olarak senden zayıf biriyle kavga etmen senin şerefini bir tık da olsa yere düşürür + korkan adama dayak atılmaz delikanlılık kitabında yazılı olmayan kurallardır bunlar şahsen ben öyle düşünüyorum kavga etme kardeşim güzel bir şey değil ama etmek zorundaysan o sıra korkma vur ya yapıştır bir tane burnuna eğer abi ben korkuyorum diyorsan testislerine bir tekme attığında ayağa kalkabilecek bir adam yok dünya da doğal olarak zaten kalkıyorsa trav. Dırher neyse o adrenalin dostum korku değil.
Ben daha çok dayak yemekten değil karşımdakine zarar vermekten korkuyorum. Şimdi şöyle onun canının hiçbir kıymeti yok gözümde ölse üzülmem öldürebilirim ama ailesi var benim ailem var böyle şeyleri düşününce kavga etmek istemiyorum hiç.
Zarar vermekten korkma ağzını yüzünü yer değiştir komalık yap anlarlar o zamandan kimden korkulacağını ben kendimden korkardım sevgilime bulaşan biri vardı bir ara benden yaşça büyüktü o zaman gözüm öyle döndü kız ağlıyordu yapma falan derken 16 numara anahtar ile pekmezini akıttım 6 ay yattı bilinç kaybından hayatı kaydı 3 ay para cezasına çevirdim yoluma baktım bulaşan olursa umurumda olmaz sıkar ya da öldürürüm sende bu kafada ol.
Ben daha çok dayak yemekten değil karşımdakine zarar vermekten korkuyorum. Şimdi şöyle onun canının hiçbir kıymeti yok gözümde ölse üzülmem öldürebilirim ama ailesi var benim ailem var böyle şeyleri düşününce kavga etmek istemiyorum hiç.
16 yaşındayım, direkt olaya giriyorum.
Az önce arkadaşlarla takıldıktan sonra herkes evine dağıldı ben de evime gidiyordum, parktan geçerken bir yanıma doğru top attı ben de top yanımdan geçtikten 1 saniye sonra gördüm ve geriye attım. Arkamdan biri seslendi kör müsün diye, baktım 3 tane çocuk 14 yaşında falanlar muhtemelen, ben o kadar iyi kavga eden birisi olmamama rağmen karşımdaki elemanların hepsi tek yumruktu, sıfır sıkıntı direkt dalardım.
Neyse devam edeyim, körüm kanka ya dedim (çocuklarla daha önceden bir iki merhabamız vardı ondan olay uzamasın diye kanka dedim), muayene ol o zaman falan demeye başladı, yanındakiler de gülüyor. Kavga mı istiyorsunuz, dedim. Olayın yaşandığı yer de semt parkı. Tartıştık falan işte, çocuk dedi gel bakayım sen şöyle falan, elini cebinde tutuyordu anladım bir şey var. Çek elini falan dedim hafiften temkinli olmaya başladım. Burası bizim semt 20 kişi bineriz sana burada kanka telefonu aç bakayım arayalım bizimkileri dedi. (benim de kavgama gelecek çok kardeşim var sıkıntı o değil.) Sonra sahadan 2,3 tanıdık gördü olayı ayırdılar ben eve gittim ama kendimi aşırı ezik hissetim.
Sebebi şu; dövebileceğim 3 çocuktan korktum, üstelik hepsi benden küçüktü. Kendi semtimde abilik yaptılar, bıçak falan vardı bir şey yapamadım. Adam çağırırlar diye korktum. Daha önce 4-5 kez kavga ettim hiç dayak yemedim, birinde kaçtım adam toplamışlardı. Delikanlı gibi gelseler kavga ederim ama bıçak falan olunca korkuyorum. Hem kendime gelecek zarardan (sonrasında bana bir şey olursa ailem perişan olur), hem de onlara bir şey yaparsam yanlışlıkla, kavgada gözüm falan dönerse diye. Böyle abuk subuk sebeplerden millet kavga arıyor. Ne yapmalıyım?
Mesaj biraz esksik olduğu için yanlış anlaşılmış olabilir..Ezik duruma düştüğünü kabullen.. Yumruk vuramadığın, onları pataklıyamadığın için üzül.. Önüne bak.. Ezik hissetmek iyidir..
16 yaşındayım, direkt olaya giriyorum.
Az önce arkadaşlarla takıldıktan sonra herkes evine dağıldı ben de evime gidiyordum, parktan geçerken bir yanıma doğru top attı ben de top yanımdan geçtikten 1 saniye sonra gördüm ve geriye attım. Arkamdan biri seslendi kör müsün diye, baktım 3 tane çocuk 14 yaşında falanlar muhtemelen, ben o kadar iyi kavga eden birisi olmamama rağmen karşımdaki elemanların hepsi tek yumruktu, sıfır sıkıntı direkt dalardım.
Neyse devam edeyim, körüm kanka ya dedim (çocuklarla daha önceden bir iki merhabamız vardı ondan olay uzamasın diye kanka dedim), muayene ol o zaman falan demeye başladı, yanındakiler de gülüyor. Kavga mı istiyorsunuz, dedim. Olayın yaşandığı yer de semt parkı. Tartıştık falan işte, çocuk dedi gel bakayım sen şöyle falan, elini cebinde tutuyordu anladım bir şey var. Çek elini falan dedim hafiften temkinli olmaya başladım. Burası bizim semt 20 kişi bineriz sana burada kanka telefonu aç bakayım arayalım bizimkileri dedi. (benim de kavgama gelecek çok kardeşim var sıkıntı o değil.) Sonra sahadan 2,3 tanıdık gördü olayı ayırdılar ben eve gittim ama kendimi aşırı ezik hissetim.
Sebebi şu; dövebileceğim 3 çocuktan korktum, üstelik hepsi benden küçüktü. Kendi semtimde abilik yaptılar, bıçak falan vardı bir şey yapamadım. Adam çağırırlar diye korktum. Daha önce 4-5 kez kavga ettim hiç dayak yemedim, birinde kaçtım adam toplamışlardı. Delikanlı gibi gelseler kavga ederim ama bıçak falan olunca korkuyorum. Hem kendime gelecek zarardan (sonrasında bana bir şey olursa ailem perişan olur), hem de onlara bir şey yaparsam yanlışlıkla, kavgada gözüm falan dönerse diye. Böyle abuk subuk sebeplerden millet kavga arıyor. Ne yapmalıyım?