PhysicalDecline
Hectopat
Bir gün bir kavgaya tutuşmuştum o güne kadar kimseye elimi dahi kaldıramıyorum ama içimdeki potansiyelin farkındaydım çocuk beni yere serdi kafamı yere vurdu 3 defa ve ayağa kalktı giderken bir anda içimde sanki bir kişi beni ayağa kaldırdı ve o an kalkıp çoçuğu çevirip bir tane burnuna vurdum ve burnu 3 ameliyatlık oldu okuldan atıldım. O günden sonra hiçbir kavga da dayak yemedim dayak attım her kavgaya girerken korktum o korku değil adrenalindir ayakların ellerin her yerin titrer durur ve çok şükür hiç dayak yemedim bu bir erkeklik gösterisi değildir fakat kavga hiç hoş bir şey değildir son çare uygulanması gereken bir şeydir. Kavga ettiğim adamlar hep boksördü ya da tekvandocuydu. Benden uzunuyla da kavga ettim daha kalıplısı ile de ettim daha sıskasıyla hiç etmedim çünkü fiziksel olarak senden zayıf biriyle kavga etmen senin şerefini bir tık da olsa yere düşürür + korkan adama dayak atılmaz delikanlılık kitabında yazılı olmayan kurallardır bunlar şahsen ben öyle düşünüyorum kavga etme kardeşim güzel bir şey değil ama etmek zorundaysan o sıra korkma vur ya yapıştır bir tane burnuna eğer abi ben korkuyorum diyorsan testislerine bir tekme attığında ayağa kalkabilecek bir adam yok dünya da doğal olarak zaten kalkıyorsa trav. Dır her neyse o adrenalin dostum korku değil.
Ben daha çok dayak yemekten değil karşımdakine zarar vermekten korkuyorum. Şimdi şöyle onun canının hiçbir kıymeti yok gözümde ölse üzülmem öldürebilirim ama ailesi var benim ailem var böyle şeyleri düşününce kavga etmek istemiyorum hiç.