Kavga öncesindeki duygu korku mu?

Korku, heyecan ve adrenalin:) Vücudun bunları ölümüne pompalamaya başlar. Daha hızlı hareket etmeni sağlar ama paniklemene de sebep olur bunlar. En büyük hata zaten karşıdakinin dış görünüşü ile korkmak veya rehavete kapılmak. Unutma İrlandalı turist bütün Aksaray esnafını tek başına dövmüştü🤣

Bence kavga etmek zorunda hissetme kendini hiç. Hatta kavga etmemeye çalış. Edince bir şey kazanmayacaksın sonuçta. Ama kavga kaçınılmaz ise, karşındaki istiyorum diye bağırıyorsa kendini savunmasını da bilmelisin tabii ki.
 
Kendinize hakim olmanız sizi çoğu zaman beladan uzak tutup koruyacaktır, bakın burası çokomelli.

Kavga etmek tabii ki ''normal ve kafası yerinde olan'' bir insanın istemeyeceği bir durumdur. Anlık bir öfke için sicilimize, özgürlüğümüze, canımıza ve vicdanımıza kalıcı zararlar vermemek gerek. Ama bazen öyle olaylar gelişiyor ki kavga etmekten başka çaren de kalmıyor. 1.86 metre, 83 kilo, uzun süredir vücut geliştirme ve daha farklı sporlar ile uğraşan biri olarak sokakta gördüğüm Türk erkeklerinin ortalaması üstünde bir vücudum var. Şansıma boksör çıkmazsa karşıma çıkacak çoğu kişiyi ''haşat'' edebilirim ancak arkadan gelen 1.60 metre, 50 kilo elemanın sırtıma bıçağı saplayamayacağının garantisini bana kimse veremez. Ringde olmadığımız için sokak kavgasında her şey spontane gelişir ve hiç uğruna bomboş bir olayda can verebilirsiniz. Siz yerde can verirken kimsenin de umurunda olmaz, haklı - haksız davası biter, olan size, sevdiklerinize olur, adaleti işlemeyen bir ülkede de karşıdakine ne olur bilinmez.

Bu sebeple son ana kadar kavga bizi bulmadıkça biz kavgadan kaçıyoruz arkadaşlar. Öfke kontrolü sağlayarak, sakinleşip konuşmayla işleri çözme yöntemlerine başvuruyoruz. Bu tür durumlarda uzlaşmacı davranmaya çalışan ben yanımdaki sevdiklerime laf veya fiziksel bir hasar geldiğine köpürüp tüm medeniyetimi kaybeden tayfadayım. Bu durumda bahsettiğim tavsiyeler benim için devre dışı kalabiliyor. Öldürecek hale getirmeyecek kadar özdenetimim var en azından, kendime hakim olabiliyorum, öfke sorunum yok.

Anlık bir öfke için sicilimize, özgürlüğümüze, canımıza ve vicdanımıza kalıcı zararlar vermemek gerek. 👏
Mecbur kalınca en yakınınızı korumak ve kendinizi savunmak dışında kavgaya bulaşmak anlık öfkenin yaratacağı pişmanlıkla son bulacaktır.

Ancak okulda olunca işler değişiyor. Bu sorun tüm dünyada yaşanıyor.

 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Geri
Yukarı