Öncelikle hatırla bir, onunla beraber yasadıklarınızı bir hatırla. Yasadigin duyguyu ben de bilirim, anlattığım 2. gün de benim de umudum tükenmişti, ümidimi yitirmiştim, ne yapacağımı bilmiyordum aklıma da yapacak bir şey gelmiyordu, ansızın ortaya cıkıp bana seslendi, çabalarımın karsılıgını hayvanıma kavusarak aldım.
Cok korkmuştur, o da seni arıyordur, unutma ona evini açtığın an senin evladın oldu. Kendini toparlayıp bir seyler yapman gerek, dene. Ondan vazgeçme, bir seyler cabalamıs ol...