1. Gelir adaletsizliği; Sadakat değil, Liyakat odaklı bir sistem olması lazım. Üniversitelerin sayısı azaltılmalı, bütçe tam anlamı ile diğer okullara dağıtılmalı. (Az ama öz) Meslek liselerinin sayısı çoğaltılmalı, işçilik ve hizmet sektörü küçümsenecek bir sektör değildir.
2. Çevresel sorunlar; Çoğu insan kaynaklıdır. Caydırıcı ve ağır cezalar ile insanların çevreye verdiği zarar en aza indirilmeli, vatandaş biliçlendirilmeli ve denetimi yapılmalıdır.
Ürettiğimiz şeylerin doğal ve organik olması lazım. Polyester gibi malzemeler maalesef doğada erimiyor.
Bu iki sorunu halledebilirsek, açlık ve nefret ortadan kalkar.
Ekonomisi ve alım gücü iyi olan bir ülkede herkes mutlu olur. Çünkü istediğini yiyebiliyor, içebiliyor ve alabiliyordur.
Nefret otomatik olarak ortadan kalkar, art niyetli olmayan kimse bu durumda nefret etmez.
Refah seviyesi yükseldikçe, son 3 konuda otomatik olarak azalama görülür.
