Kendin olmazsan çok yapmacık durur ki bu da uzun ömürlü olmaz. Bu arada sen insanlara haddinden fazla değer verip kendini alçatıyorsun ve bu da inan bana hiç iyi bir şey değil. İnsanlar seni böyle kullanabilirler ki muhtemelen öyle de olmuştur. Bana sorarsan olduğun gibi davran, en azından samimi bir ilişkin olur.
Aga ben olduğum gibiyim sürekli. Belli bir arkadaş grubum var. Etrafımdaki insanlar da benim gibi. Birbirimizle çok iyi anlaşıyoruz. Ama konu kız meselesi olunca topluca çuvallıyoruz
Hem kimse konuşmayı bilmiyor hem de çok ilgi veriyor.
Kiminin umrunda bile değil kimi de benim gibi kendi oluyor ve karşısındakini hayatının merkezine koyuyor.
En basitinden geçen internetten tanıştığım bir kız buluşalım dediğimiz saatten 30 dakika sonra geldi.
Bense böyle durumlarda karşıdakine ayıp olmasın, beklemesin diye gerekirse 30 dakika önce gelir beklerim ki 10-15 dakika önce gelmiştim.
Yani bir tarafta kendin olarak insanlarla tanışamama durumu var(Hep beraber takıldığımız için pek şans olmuyor başkasıyla tanışmak için).
Diğer tarafta da kasıntı bir tip olma durumu var. Ama kendim olmak hiç işe yaramadı şuana kadar
Kendin olmak işe yaramıyorsa kendini değiştir.
Bu nasıl olacak? Mesela çok ciddi ya da çok samimi biriyim. Bir anda tam tersine falan mı döneceğim.?
Kendin olmamak ne peki? Kendini kasarak nereye kadar ilerler ki bir insan? Eninde sonunda özünden patlak verecektir.
Aga kendin olmamaktan kastım şu:
Dediğim gibi karşıdakini hayatımın merkezine koyarım, zaman geçirmek isterim, merak ederim vs. Fakat çok ilgi verdiğim ve ters tepeceği söylenir genel olarak.
Bir noktaya kadar bunu engelleyebilirim ama engellersem kendimi karşıdakine farklı şekilde tanıtmış oluyorum. İllaki sonunda aslında onu çok umursadığımı görecek yani.
