Kendinizi aştığınız anlar var mı?

WolreaG

Hectopat
Katılım
1 Şubat 2022
Mesajlar
5.225
Makaleler
4
Çözümler
4
Yer
İzmir
Daha fazla  
Sistem Özellikleri
RX 570, 8 GB RAM, i5-4590
Cinsiyet
Erkek
Arkadaşlar öncelikle iyi sahurlar. Kendinizi aştığınız bir an var mı? Aşmak derken şunu kastediyorum. Mesela benim için sınıfta tahtaya kalkıp soru yapmak (kekeme olduğum için konuşma konusunda geriyim, bu benim için çok olağan bir şey, cesaret isteyen bir şey) gibi şeyler. Sizin kendinizi aştığınız, yaptığınıza şaşırdığınız anılar var mı?
 
Ergenliğim için söyleyecek olursam hayır diyebilmek.

Her iyi insan kolay kolay kimseye hayir demek istemez ama hayat tecrübesi arttıkça gerektiği yerde, gerektigi kişiye hayır diyebilmek kendinize gösterdiginiz en büyük saygilardan birisidir. İnsanları iyi analiz etmeye başladıktan sonra hayatınızdaki kişileri daha iyi seçiyorsunuz ve hayatınız daha da güzelleşiyor.
 

Ben halen kekeme sayılırım, 30 yaşımdayım yüzde 40 civarında bir ilerleme oldu tabii sosyalleşerek.
 
mcOffie dedi:
Ben halen kekeme sayılırım, 30 yaşımdayım yüzde 40 civarında bir ilerleme oldu tabii sosyalleşerek.
Genişletmek için tıkla...
Geçmiş olsun. Bende 16 yaşındayım ve bu iş cidden sinir bozucu. Gençliğimi yaşayamıyorum kısacası. 3 gün önce cidden kitap okumaya, sosyalleşmeye, sınıfta söz almaya başladım. Aslında kitap okuyarak yenebilirsin sende hocam.

706143 dedi:
Hayır, olmadı. Biraz da hastalığımdan kaynaklanan bir durum ama memnunum.
Genişletmek için tıkla...
Geçmiş olsun, ne hastasısınız ayıptır sorması.
 
mcOffie dedi:
Ben halen kekeme sayılırım, 30 yaşımdayım yüzde 40 civarında bir ilerleme oldu tabii sosyalleşerek.
Genişletmek için tıkla...

Değil tahtaya kalkmak utancımdan kimseye soru soramazdım, hayat beni -1 başlatmıştı her şeyi zeka olarak kavraya bilmeme rağmen bir dersi anlamayıp soru soramazdım, ve o dersleri lise hayatımın sonuna kadar verimli alamadım.
Ama her şeye rağmen azim ile bazı şeyleri başardım. Kendi duvarlarımı kırıp o kafa ile üniversite kazandım. Güzel bir eş ve iş sahibi oldum, Allah'a şükrediyorum her konuda tiyatro kulübüne girip turnelere katıldım.
İnsan içine çıkmak hiç kolay olmadı o kadar stresliydi ki bu her şeye değdi.
 
Kadıköy fil çıkışında tek başına oturup etrafa nefret kusarcasına bakan goth bir kıza başarılı bir girişimde bulunmuştum. Ben cesaretimi toplayana kadar 2 kişiyi başından savarken ben başarmıştım hala her ayrıntısını hatırlarım.
 
Hocam yemin ederim sizi tebrik ederim. Haklısınız. Sınıfta sorulan o soruyu bilmenize rağmen parmak kaldıramamak koyuyor. Babam eve gelince ona hoş geldin baba diyememek koyuyor. Sınıftaki arkadaşlarımla sohbet edememek beni asosyalliğe sürüklüyor. Hayallerim vardı evet. Derslerime çalışsam ve bir yer kazansam da kendimi açıklayamadıktan sonra neye yarar ki? diyordum. Fakat gerçekten kötü bir şey. Ben kitap okumaya başladım ritimli ve yavaş okuyorum. Tiyatro eve ilçenin kursu olursa katılacağım, okulda olursa katılacağım. Maşşallah, Allah nazarlardan saklasın. Umarım bende sizin gibi derim.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…