Kendinizi aştığınız anlar var mı?

Hocam yemin ederim sizi tebrik ederim. Haklısınız. Sınıfta sorulan o soruyu bilmenize rağmen parmak kaldıramamak koyuyor. Babam eve gelince ona hoş geldin baba diyememek koyuyor. Sınıftaki arkadaşlarımla sohbet edememek beni asosyalliğe sürüklüyor. Hayallerim vardı evet. Derslerime çalışsam ve bir yer kazansam da kendimi açıklayamadıktan sonra neye yarar ki? Diyordum. Fakat gerçekten kötü bir şey. Ben kitap okumaya başladım ritimli ve yavaş okuyorum. Tiyatro eve ilçenin kursu olursa katılacağım, okulda olursa katılacağım. Maşallah, Allah nazarlardan saklasın. Umarım bende sizin gibi derim.

Bunların bilincede birisin olur, içini ferah tut.
İnşallah.
 
11-12 yaşlarında mahallede top oynarken hiç vücut çalımı bilmememe rağmen sürekli yapıyordum, tabii bunu çok uzun bir zaman sonra fark ettim. Hatta o dönem yaz okullarında eğitim bile almıştım fakat vücut çalımına dair hiçbir şey öğretmemişlerdi, futbol konusunda kendimi aştığım zamanlar o dönem olsa gerek.
 
Hayatımda hiç kavga etmedim. Dünyayı barışçıl zorlukta oynuyorum bu konuda. Bir olay hariç:

Aramızın iyi olmadığı biriyle anlaşmazlık yaşadık ve konuyu iyice çözelim birdahada konuşmayalım niyetiyle konuşmaya gittim.

Ama o pek oralı olmadı.

Gittim bende 25 bin TL var yanımda sorunu çözeriz diye.

Adam açtı kapıyı gördü beni boğazıma yapıştı, sinir oldum gitmedim bende. Gitti geldi hemen çakı çekti dayı beni bıçaklayacak. Kimse tutmadı heriften korkusuna, atladı üstüme.

Bende normalde yan odadaki rüzgar sesinden ürperirim o an ne olduysa Hitman gibi sıfır duygu sıfır korku. Adam gözü dönmüş rasgele sallıyor bıçağı korkmaya veya kaçmaya değil tamamen o ana odaklıyım.

Hareketlerinden boşluk bulunca adamı üstümden ittirdim, daha hala zarar vermek istemiyorum. Ne güzel sorunsuz yolumuzu ayırmak yerine kavgalı ayrılmış olduk.

Bununla da bitmiyor, ben çıktım gidiyorum evime daha sokaktan çıkmadan zaten heralde altta kalmamak için geri geldi.


Arkadan geldi Koluyla tuttu. Beni yakalayıp ciddi ciddi bıçağı sırtımdan geçirmek istedi, boşluğa salladı ve kolumu kesti. Artık bu kişiye tahamülüm kalmadı.

O zamana kadar pek direnmeyip sadece savunduğum için beni tutuyor ama boş tutuyordu, tek hamlede kurtuldum ve yere yatırıp bıçağı elinden aldım. Karnına köküne kadar sokup burnuna tekmeyi koydum ve kapşonu kapatıp yoluma devam ettim.

Ne mutlu ayrıldık, ne problemli, daha beteri.

Bu olaydan beri kimseye orda olduğu kadar tahammül etmiyorum. En başında kapıda burnuna kafayı basıp mekanı terk etmek vardı.
 
Radyant bir arkadaşım var. Ben o zaman dia 2'yim. Ben tuvalete gidiyorum sende 2 dakika dedi. Bende girip ayarlarımı yaptım. Sonra bir baktım ben tek kalmışım rakip 5 kişi...
Sonra ses tüm mahallede yankılandı:
"Ace"
-Arkadaşımın NickName'si.
 
Hayatımda hiç kavga etmedim. Dünyayı barışçıl zorlukta oynuyorum bu konuda. Bir olay hariç:

Aramızın iyi olmadığı biriyle anlaşmazlık yaşadık ve konuyu iyice çözelim birdahada konuşmayalım niyetiyle konuşmaya gittim.

Ama o pek oralı olmadı.

Gittim bende 25 bin TL var yanımda sorunu çözeriz diye.

Adam açtı kapıyı gördü beni boğazıma yapıştı, sinir oldum gitmedim bende. Gitti geldi hemen çakı çekti dayı beni bıçaklayacak. Kimse tutmadı heriften korkusuna, atladı üstüme.

Bende normalde yan odadaki rüzgar sesinden ürperirim o an ne olduysa Hitman gibi sıfır duygu sıfır korku. Adam gözü dönmüş rasgele sallıyor bıçağı korkmaya veya kaçmaya değil tamamen o ana odaklıyım.

Hareketlerinden boşluk bulunca adamı üstümden ittirdim, daha hala zarar vermek istemiyorum. Ne güzel sorunsuz yolumuzu ayırmak yerine kavgalı ayrılmış olduk.

Bununla da bitmiyor, ben çıktım gidiyorum evime daha sokaktan çıkmadan zaten heralde altta kalmamak için geri geldi.


Arkadan geldi Koluyla tuttu. Beni yakalayıp ciddi ciddi bıçağı sırtımdan geçirmek istedi, boşluğa salladı ve kolumu kesti. Artık bu kişiye tahamülüm kalmadı.

O zamana kadar pek direnmeyip sadece savunduğum için beni tutuyor ama boş tutuyordu, tek hamlede kurtuldum ve yere yatırıp bıçağı elinden aldım. Karnına köküne kadar sokup burnuna tekmeyi koydum ve kapşonu kapatıp yoluma devam ettim.

Ne mutlu ayrıldık, ne problemli, daha beteri.

Bu olaydan beri kimseye orda olduğu kadar tahammül etmiyorum. En başında kapıda burnuna kafayı basıp mekanı terk etmek vardı.
Bende uzaydan atladım.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı