Kendinizi korumayı öğrenin

Size bugün yaşadığımı anlatacağım. Fikirlerinize çok açıktır bu anlatacaklarım...
Bugün derste arkama oturan sınıftaki en yakın arkadaşlarım tarafından zorbalığa uğradım, hiç tahmin etmezdim. Ayakkabılarımın kirlenmesini sevmem ama geldi bastı ayağıma. Saçlarımın dağılmasını sevmem diğeri tokat attı saçıma ama sert değil zaten sinir etmek için yapıyor benim hassas olduğumu biliyor. Ben arkamı döndüm ikisine de yapmayın rahatsız oluyorum dedim ama küfür ettiler ve istiyorum ben yapacağım dedi birisi ve ben ne diyeceğimi bilemedim döndüm önüme çünkü benden güçlü bir de yanlarında demek istemeyeceğim bir şeyler taşıyorlar yani kötü laf etsem acımazlar yaralarlar. Dersteki hoca görmüyor zaten onda sorun yok ama sıkıldım ben duygusalım ve bugün doğum günüm kötü geçmemeliydi bugün benim için ama ben tam 3. dersin başlangıcından 8. dersin son 10 dakikasına kadar zorbalık yaşadım. Birisi vuruyor diğeri itiyor saçlarımı bozuyorlar derse odaklanamıyorum falan, iğrenç bir gündü. Ben bir de kekemeyim şöyle ifade edeyim; ben küçükken bisikletten düştüm ve biri beni görsün aileme seslensin diye yerde 2 saat bekledim çünkü bisikletin altında kaldım ve konuşamıyorum ki ağızım tutuldu sadece konuşmaya çalışan ama konuşamayan sadece titreyen bir dudak var orada ses çıkmıyor benden.

Bu arkadaşları nereye desem başım yanacak bunu istemiyorum ben temiz aile çocuğu olarak büyüdüm sevmediğim yemeği yer ailemin her dediğini yapardım çünkü konuşamıyorum ki kendimi ifade edeyim arkadaş edineyim de gezeyim falan. Bugün bunu yaşamam cidden çok kötü oldu. En son 5. sınıfta yaşamıştım ve büyüdüm bugün 16 yaşıma girdim ve hala zorbalık görüyorum. Siz siz olun kendinizi savunun gerekirse çok yiyin spor yapın ve büyüyün. Ve en önemlisi de empati yapın. Birisine küfür edeceğiniz zaman, döveceğiniz zaman 2 kez düşünün. Karşınızdaki size bir şey yapamaz, yumruğu, küfürü yer ve oturur yerine. Karşınızdakine iyi davranın, en mutlu gününü berbat etmeyin. Hepinize iyi günler, iyi akşamlar.

Böyle durumlar insanı o kadar çok yaralıyor ki bir yerden sonra seni motive ediyor. Kendini geliştirmen için gayet güzel bir sebep. Geliştiğinde sana artık güçlerinin yetmediğini fark edecekler. Bunu sen fark ettiğinde ki aldığın haz anlatılamaz olacak. Klasik olacak ama vücut yapmaya başlamaman için sebep yok. Hele ki böyle bir motive kaynağı elde etmişken. Bu arada doğum günün kutlu olsun. Doğum gününde seni üzdükleri için onların adına ben özür diliyorum.

Yeni nesilde neden bu tarz sorunlar artmış durumda hala anlamış değilim

r0tz dedi:

Böyle durumlar insanı o kadar çok yaralıyor ki bir yerden sonra seni motive ediyor. Kendini geliştirmen için gayet güzel bir sebep. Geliştiğinde sana artık güçlerinin yetmediğini fark edecekler. Bunu sen fark ettiğinde ki aldığın haz anlatılamaz olacak. Klasik olacak ama vücut yapmaya başlamaman için sebep yok. Hele ki böyle bir motive kaynağı elde etmişken. Bu arada doğum günün kutlu olsun. Doğum gününde seni üzdükleri için onların adına ben özür diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız aslında bu birazda derinden bir kıpraşma hissettirdi. Vücut konusunda emin değilim önce düzgün kilo almalıyım fakat konuşma olarak çok etkiledi. Teşekkür ederim.

Beroski dedi:

Yeni nesilde neden bu tarz sorunlar artmış durumda hala anlamış değilim

Genişletmek için tıkla...

Zorbalayan kişileri anlayabiliyorum yetiştirilme tarzı ama zorbalığı yaşayan kişilerde işte doğada birisi birisini her zaman yiyor.

10. sınıfın başlarında benim arkdaşlarım da bana böyle davranmaya başladı. O zaman sağ tarafta arka sıralarda yan yana oturuyordum. Orta sırada samimi olmadığım birinin yanı boşaldı, hocaya da söyledim oraya geçebilir miyim diye geç tamam dedi. Ertesi sabah yanına gitmeyi bırak gördüğümde selam vermeyi bile bıraktım, o yaklaştıkça ben ondan uzaklaştım. 2 günde tamamen kesmiştim iletişimimi. Asosyal değilsen koymaz zaten, yeni arkadaşlar edinmek kolay. Tavsiye ederim, hayatınıza çok büyük bir etkisi oluyor, vücut yapıp kendinizi geliştirdikçe onlar da bunun dozunu arttıracak.

Şu an üniversite 1. sınıfım, o arakdaşlarla hala görüşmüyorum.

WolreaG dedi:

Haklısınız aslında bu birazda derinden bir kıpraşma hissettirdi. Vücut konusunda emin değilim önce düzgün kilo almalıyım fakat konuşma olarak çok etkiledi. Teşekkür ederim.


Zorbalayan kişileri anlayabiliyorum yetiştirilme tarzı ama zorbalığı yaşayan kişilerde işte doğada birisi birisini her zaman yiyor.

Genişletmek için tıkla...

Zorba kişilere karşı empatim sıfır. Insan psikolojisinden anlarım, ancak bazen hayattan silinmelerini düşünüyorum. Bu arada doğum günün kutlu olsun.

706143 dedi:

10. sınıfın başlarında benim arkdaşlarım da bana böyle davranmaya başladı. O zaman sağ tarafta arka sıralarda yan yana oturuyordum. Orta sırada samimi olmadığım birinin yanı boşaldı, hocaya da söyledim oraya geçebilir miyim diye geç tamam dedi. Ertesi sabah yanına gitmeyi bırak gördüğümde selam vermeyi bile bıraktım, o yaklaştıkça ben ondan uzaklaştım. 2 günde tamamen kesmiştim iletişimimi. Asosyal değilsen koymaz zaten, yeni arkadaşlar edinmek kolay. Tavsiye ederim, hayatııza çok büyük bir etkisi oluyor, vücut yapıp kendinizi geliştirdikçe onlar da bunun dozunu arttıracak.

Şu an üniversite 1. sınıfım, o arakdaşlarla hala görüşmüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hocam içimde sosyal, eğlenceli birisi yatıyor bunu bazen ortaya çıkarıyorum ama konuşma zorluğum olduğu için hep yalnızım ama istemediğim halde. Zaten onlarla merhaba merhabayım ama evet ara koycam nolursa olsun. Zeytinyağı gibi üste çıkmaya başladılar.

Beroski dedi:

Zorba kişilere karşı empatim sıfır. Insan psikolojisinden anlarım, ancak bazen hayattan silinmelerini düşünüyorum. Bu arada doğum günün kutlu olsun.

Genişletmek için tıkla...

Benimde empatim sıfır. Her zaman beddua etmişimdir onlara, bazıları tuttu bunlara da denk gelir umarım. Teşekkür ederim.

@Beroski çocukluk travması diye bir şey duymuş muydunuz? Emin olun küçükken sizin çocukluğunuzdan çok daha ağır şeyler yaşamışlardır. Belki bugün öyle görünmüyorlar ama çok acınası hayatları var.

Zorba insanlara karşı ne kadar tepki verirseniz o kadar etki alırsınız. En temiz yolu aranızı tereddüt etmeden kopartmaktır. Bu yaşta menfaat ilişkisine de ihtiyacınız yok zaten, kopartın gitsin. Onlar kendine zorbalık edecek başka birilerini bulur.

Sosyalleşirken karşınızdakileri hiç umursamayın, başkaları hakkınızda ne düşünüyor zerre ehemmiyet vermeyin. Zamanla arkadaş edinirsiniz. Asosyel bir birey olmama rağmen ben bile arkadaş edinebiliyordum.

Bu olayın farklısını lisede bende yaşamıştım çocuk sol tarafımda ki sırada oturuyordu boş boş bana bakıp konuşturmaya çalışıyordu el kol hareketleri ile aklı sıra rahatsız ediyordu ders bittikten sonra çocuğun üzerine sıra kaldırıp atmıştım o günde sonra bir daha beni rahatsız etmedi.

706143 dedi:

@Beroski çocukluk travması diye bir şey duymuş muydunuz? Emin olun küçükken sizin çocukluğunuzdan çok daha ağır şeyler yaşamışlardır. Belki bugün öyle görünmüyorlar ama çok acınası hayatları var.

Zorba insanlara karşı ne kadar tepki verirseniz o kadar etki alırsınız. En temiz yolu aranızı tereddüt etmeden kopartmaktır. Bu yaşta menfaat ilişkisine de ihtiyacınız yok zaten, kopartın gitsin. Onlar kendine zorbalık edecek başka birilerini bulur.

Sosyalleşirken karşınızdakileri hiç umursamayın, başkaları hakkınızda ne düşünüyor zerre ehemmiyet vermeyin. Zamanla arkadaş edinirsiniz. Asosyel bir birey olmama rağmen ben bile arkadaş edinebiliyordum.

Genişletmek için tıkla...

Çocukluk travmalarını iyi bilirim. Technopat'ın %80 kitlesi hatta Türkiye'nin çoğunluğu travmalarla büyümüştür. Bu bahaneden öteye gidemez. Zorbalar çoğunlukla yetiştikleri ortamlar veya ilgisizlikten bu hale bürünürler. Kusura bakmayın ama zorbalığı şirinleştiremem, bu şey demek gibi; Adolf'un ailesi düzgün bir aile olsaydı bu kadar gaddar olmazdı.