Kendinizi sorguladınız mı?

Hiçbir gün oturup düşündün mü? Nasıl bir kişiliğim var, ne kadar doğru bir kişiliğim var, diye?

Belki de hatalarımız burada başlıyordur. Hem herkes kendini sorgularsa kimse sorgulanmak zorunda kalmayacak. Belki dünyayı bu şekilde değiştireceğiz. Belki insanlığı bu şekilde öğreteceğiz. Belki insanlara sevgiyi bu şekilde öğreteceğiz. Belki kardeşliği, abi olmayı, abla olmayı bu şekilde öğreteceğiz. Belki hayvanlara sahip çıkmayı bu şekilde öğreteceğiz.

Sorgulamaktan korkma, kendini sorgulamamaktan kork. Dünyayı değiştirecek olan başkaları değil sensin. En büyük hata kimse akıllanmaz demektir. Unutma ki insanlık yapan insanlığını yitirmiş olana ders vermek istemiyorsa sorun insanlık yapandadır.

Ben sorgulamadım. Neden sorgulamadığımı da sorgulamadım. Ama güzel yazmışsın.

Ademoğlunda nefis vardır. Cinlerde de vardır. Nefis terbiye edilecek. Milyarlarca insan var ama kendine bakacan tabi. İmtihan dünyası burası. Hayvanlar emanet zaten. Ve pozitif düşünmek lazım devamlı iyi olucaksın. İlk kendine bakıcaksın. Başkalarının hatalarını boşverip örtüceksin.

TouchpadLover dedi:

Ben sorgulamadım. Neden sorgulamadığımı da sorgulamadım. Ama güzel yazmışsın.

Genişletmek için tıkla...

Eminim bugüne kadar cevabını alamadığın soruların cevaplarını kendi içinde bulacaksın. Telefonunu kapat ve yıldızlara bakarak düşün. İlk sorun ben kimim olsun.

Silinen üye dedi:

Eminim bugüne kadar cevabını alamadığın soruların cevaplarını kendi içinde bulacaksın. Telefonunu kapat ve yıldızlara bakarak düşün. İlk sorun ben kimim olsun.

Genişletmek için tıkla...

İstanbuldayım da yıldız felan yok sizden 1 2 tane alsam öyle bakayım.

Sorguladım.
Niye böyleyim ? Neden böyleyim ? Neden dedim.
Cevaplarını biliyorum.
Ama yapamıyor yada yapmak istemiyorum,zoruma gidiyor bazen,bunu o insan yaptı ben yaparsam onu örnek almış olacağım bunu yapamam diyorum.
Sinirleniyorum,ağlıyorum yanlış olduğunu bildiğim halde aynı şekilde yaşamaya devam ediyorum...
Bir süre sonra sorguladığım sorunlar artık umurumda olmuyor sadece karşılaştığım zaman sinir krizleri geçirdiğim bir ''olay'' oluyor.
Ne yaparsan yapayım değişmiyor,değiştiremiyorum.
-
Sonra tekrar aynı döngüye giriyorum eskiden yaşadığım şeyler geliyor aklıma ama olmuyor bir süre sonra olmuyor demekten de yoruluyor insan.
Sadece sorunlar değil yaşadığın şeylerde seni ''sorgulamaktan'' soğutuyor,bu onu hak ediyor şu şunu hak ediyor diyorsun kendini avutuyorsun.
O an bile onun yanlış olduğunu biliyorsun ama gerçekleri duymak istemiyorsun.
Çünkü elinden tutan birisi olmuyor kimse sana yap demiyor,yalnız başına kurtulmaya çalışıyorsun bir çukura düşüyorsun çırpındıkça batıyorsun.
Ağlıyorsun sarılıp ağlama diyecek birin olmuyor yanında,sonra o çukura alışıyorsun pislik temiz,yalan doğru,gerçekler sahte oluyor.
-
Dipsiz bir çukur...Her şeyin farkındasın neyin ne olduğunu nasıl olduğunu biliyorsun ama bir türlü yapamıyorsun bunun nedeni bazen kıskançlık oluyor çünkü yapman gerekeni zamanında başkası yapmış oluyor,ama o onu o zaman yaparken sen o zaman onu yapacak imkana sahip olmadığın için bu zoruna gidiyor.Olmaz diyorsun içindeki öfke yiyip bitiriyor seni ama sen farkında olmuyorsun...
Ama her şeyin sonu yine sorunun kendinde olduğu yere çıkıyor,yine birisini arıyorsun düştüğün çukura uzanacak bir el bekliyorsun o el gelmeyince de bütün umutların tükeniyor,kendine olan saygın ve sevgin hepsi yok oluyor sadece ağlamak,üzülmek ve yalanların kalıyor sana...
Umarım bir gün bu zincirleri kırarız,bize uzanan bir el olur bize üzülme diyen birileri olur bizi seven birileri olur.Yoksa bu çukurdan bir daha asla çıkamayacağı''m''z.....

Belki de sorgulamaktan korkuyoruz çünkü sorgularsak kendimizden, çevremizden nefret edeceğiz.

Shimada Sensei dedi:

Belki de sorgulamaktan korkuyoruz çünkü sorgularsak kendimizden, çevremizden nefret edeceğiz.

Genişletmek için tıkla...

Farkında olmadan yaşamak ölmekten kötüdür.

Shimada Sensei dedi:

Belki de sorgulamaktan korkuyoruz çünkü sorgularsak kendimizden, çevremizden nefret edeceğiz.

Genişletmek için tıkla...

Belki sorgulanmaktan korkuyoruzdur...
Değer verdiğimiz, sevdiklerimiz, çevremizdekiler belki içimizdeki kırıkları görürlerse bizi bırakıp gidecektir...
O yüzden bizde kendi içimizdeki kırıklar ile oynamıyoruzdur, oynayamıyoruzdur...

BoşVarlık dedi:

Farkında olmadan yaşamak ölmekten kötüdür.

Genişletmek için tıkla...

Tozpembe bir yalanı yaşamak gerçeklerle yüzleşmekten daha kolay gelir çoğu kişiye.