Vivaldi12
Decapat
- Katılım
- 12 Ekim 2020
- Mesajlar
- 987
- Çözümler
- 3
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Girişimci
Yaklaşık 2 yıl birlikte olduğum bir sevgilimle biz de bugün sanırsam ayrıldık. İlişkimizi anlatabilmem burada çok zor ve uzun sürer fakat toksikti ama seviyorduk birbirimizi. Birçok kez ayrılıp barıştık hatta birkaç ay ayrı kaldığımızda oldu. Son ayrılığımızdan beri 1 ay falan geçti ve 1 saat falan oldu sanırım ayrıldı. Daha doğrusu devam etmek istemediğini vs. söyledi. Üzüldüm, çünkü eskisi kadar olmasa da hala seviyorum. Ama asıl üzen şey karşımdaki insanın ilişki yaşadığımız insanla aynı olmaması. Anılar aklıma geldikçe o insan aklıma geliyor ama şu an karşımdakiyle karşılaştırınca üzülüyorum. Zamanla geçen bir şey illaki ama bu zaman aralığında üzülüyorsunuz. Ne kadar ayrılmamızın çok doğru bir şey olduğunu bilsem de sevgimden, anılarımdan vazgeçmek istemiyorum aslında. Umarım herkes ayrılırken sizin gibi rahat olur.
Zaman kırık bir kalbi onarır fakat onu geri getirmez. Bu bilinçte olmak en iyisi sanırım. Çok garip. 5 saat önce bırak ayrılmayı bıraksa üzüntüden kahrolurum herhalde diyordum. Gözümün açıldığına bu kadar sevinemem garip de olsa gerekli bir şeydi.
Geriye baktığımda yaptığım bazı hatalardan dolayı kendime bazen "mal" diyorum. Bunu iyi yanı akıllanıyorum ve devam ettirmiyorum.
Bende de benzer durum var. Geç cevap veriyor, beğenip geçiyor. Niye ısrar etmişim ki diyorum. Önemli değil. Tecrübe oldu.