Hocam dediğiniz olayı yaşadım. Tam bir yıl boyunca konuştuk. Ben aslında sevdiğimi söylemeyecektim ancak karşı tarafta biraz ilgi verdi sevdiğini gösterdi. Ben de kandım, seviyorum dedim. Bu sefer ben kimseyi istemiyorum deyip inkar etmeye başladı. Konuşmaya devam ettik. En büyük hatamdı asla devam etmemeliydim ancak seviyordum ve konuşmamaktan iyidir dedim. Konutukça bağlanıyorsun. Durduk yere kavga ediyordu konuşmuyordu bazen. Konuşmadığımız sürelerde de dediğine göre özlüyormuş. Sonradan itiraf etti başta takılmalık gördüm seni dedi. Sonra düzgün çocuk çıkınca bende sevdim dedi. Peki neden sevmemi istemedin deyince de kimseyi istemiyordum dedi(yersen). Ben bu ilişkide hep gurursuz taraf oldum. Erkek adam gurur yapmaz diye diye kendime yakıştırmadığım kadar aşağıladım kendimi. Unutmak için ise her şey kişide bitiyor. Karşıdaki kişi bir sevip bir sevmiyorsa o kişiyle hayal bile kurmamak gerek. Düşünsenize gururunuzu hiçe saydığınız, sizin duygularınızı bazen hiçe sayan biri ile evleniyorsunuz. Hayali bile kötü. Bu şekil evlenilmez demeyin. Kendine ona tamamen bağlayıp evlendikten sonra gerçeklerin farkına varan ve ardından da boşanan çok kişi gördüm. Daima kendinizi birinci planda tutun. Unutmayın birinin sizi sevmesi için önce kendinizi sevmeniz gerek. Kız olsun erkek olsun daima çizgilerinizi aşmayın, aştırmayın. Amma boş yaptım, iyi sosyaller.
