18 yaşındayım. Bundan 3-4 yıl önce kadınlarla, kızlarla sevgili olduğumu, birlikte vakit geçirdiğimi hayal ederdim. Sonrasında ise bu hayallerin gerçekleşmeyeceğini bilerek kendimi kandırdığımı fark ettim.
Maalesef, son 4-5 yıl boyunca hayatımı evde geçirdim. Okul dışında, ciddi anlamda dışarı çıktığım gün sayısı toplamda 100 günü bile bulmaz. Genellikle evde kaldım ve 5 yıldır da Discord kullanıyorum. Tüm arkadaşlıklarımı orada edindim çünkü gerçek hayattaki arkadaş çevremi sevmediğim için hep evde olmayı tercih ettim. Sosyal ortamlara girince insanlarla konuşmakta zorlanıyor, psikolojik olarak kötü hissediyordum. Yıllarım böyle geçti.
Şu an 18 yaşındayım ve kızlardan daha da uzaklaştım. Zaten uzak olduğum bir konuydu, ancak şimdi tamamen farklı bir düşünce yapısına yöneldim. Kendime empoze ettiğim düşünceler; spor yapmak, kendimi geliştirmek ve cihat anlayışıyla büyümek üzerine kurulu.
Ülkemizin savaş veya çatışma sürecine girip girmeyeceğini bilemiyorum. Ancak orduya katılmayı, dış güçlere karşı direnerek mücadele etmeyi ve bu yolda şehit olmayı istiyorum. Eğer böyle bir durum olmazsa da Allah büyüktür, bir şey diyemem. Kendi içimde çok garip hissediyorum.
