Ben biraz çekingenimdir. Öyle kızlar ile çok içli dışlı büyümedim. Örneğin bizim sınıfa bir kız geldi. İlk benle tanıştığı için (Aile yoluyla diyelim.) en çok bana güvenir oldu falan.- Başta dedim ya, kızlarla öyle çok temasım olmamıştır. - Bana gelip başını falan koymaya başladı ara sıra. Omzuma yattığı falanda oldu. Bana bu değişik geldi. Bir değişik hisseder oldum öyle yapınca. (Sınıfın en güzel kızlarındandır kendisi.)
Neyse bu olay bir yana, kızlarla öyle çok yakınlığım yoktur. Genelde ilk adımı onlardan beklerim veya bir şey olsa da tanışsam diye düşünürüm. Yani düz yanına gidip tanışıp konuşamam. Ben aslında konuşmayı pek seven birisi değilim. İçimi yazıya dökmeyi daha çok severim. Şiir yazma kabiliyetim de vardır -- NESLİŞAH ismine bile akrostiş yazmışlığım vardır
-- Bana öneri de bulunabilecek birisi var mı? Sadece kızlar değil. Genel de arkadaş edinme olayım da böyledir. Onları kendime beklerim.