14 yaşımdan önce özel hareket tarzı ne asker ne de üniformalı göbekli polis gruplarından olan, sağlam abilerden olmak istiyordum. 14 yaşımdan sonra uçaklarla tanıştım ve kararlarımı tekrar gözden geçirip bu yoldan devam ettim.
Şu an mutluyum. Uçaklara yakın olmak, içinde, kalbinde olmak güzel bir şey. Binlerce kişinin sorumluluğunu, canının emanetini almak zor ama uçağı kaldırdıktan sonra her şey bir anda güzelleşiyor. Zaten ne zaman kolay oldu ki hayatımızda bir şeyler değil mi?