Küçükken ne olmak isterdiniz?
- Konuyu başlatan sweiss
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 105
- Görüntüleme 6.745
BİM
Hectopat
- Katılım
- 1 Nisan 2020
- Mesajlar
- 603
- Çözümler
- 2
Teşekkür ederim çok çalışıyorum inşallah nasip olur.
Apartman yahut site genel işlerinden sorumlu olan bizim tabirimizle kapıcı/çöpçü dediğimiz tam olarak ismini bilmediğim mesleği icra etmek isterdim.
Tabiri ne kadar uygun bilmem ama ben daha velet iken kapıcıların elinde çöpleri taşımak için bir araba olurdu. Onların sesini falan çok severmişim falan filan.
Bu nedenle küçüklüğümden beri kapıcı olmak isterdim.
Tabiri ne kadar uygun bilmem ama ben daha velet iken kapıcıların elinde çöpleri taşımak için bir araba olurdu. Onların sesini falan çok severmişim falan filan.
Bu nedenle küçüklüğümden beri kapıcı olmak isterdim.
Son düzenleme:
Ne yazık ki bu ülkede iş seçme gibi bir lüksümüz yok. İş olanağı en yüksek bölüm ne ise onu okumak zorundayım bu devirde işsiz kimse kalmak istemez herhalde. Kısacası ekmek hangi bölümde ise bölüme bakmadan okumam lazım. Ama küçüklük ve hala istediğim bir hayal küçük bir garaj işletmek isterdim spor arabalar ile ilgili bir galerim olsun isterdim.
14 yaşımdan önce özel harekat tarzı ne asker ne de üniformalı göbekli polis gruplarından olan, sağlam abilerden olmak istiyordum. 14 yaşımdan sonra uçaklarla tanıştım ve kararlarımı tekrar gözden geçirip bu yoldan devam ettim.
Şu an mutluyum. Uçaklara yakın olmak, içinde, kalbinde olmak güzel bir şey. Binlerce kişinin sorumluluğunu, canının emanetini almak zor ama uçağı kaldırdıktan sonra her şey bir anda güzelleşiyor. Zaten ne zaman kolay oldu ki hayatımızda bir şeyler değil mi?
Şu an mutluyum. Uçaklara yakın olmak, içinde, kalbinde olmak güzel bir şey. Binlerce kişinin sorumluluğunu, canının emanetini almak zor ama uçağı kaldırdıktan sonra her şey bir anda güzelleşiyor. Zaten ne zaman kolay oldu ki hayatımızda bir şeyler değil mi?
- Katılım
- 29 Mayıs 2018
- Mesajlar
- 4.993
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 22
Siz gümrük işleriyle uğraşmıyor muydunuz Tuncay Bey?
14 yaşımdan önce özel hareket tarzı ne asker ne de üniformalı göbekli polis gruplarından olan, sağlam abilerden olmak istiyordum. 14 yaşımdan sonra uçaklarla tanıştım ve kararlarımı tekrar gözden geçirip bu yoldan devam ettim.
Şu an mutluyum. Uçaklara yakın olmak, içinde, kalbinde olmak güzel bir şey. Binlerce kişinin sorumluluğunu, canının emanetini almak zor ama uçağı kaldırdıktan sonra her şey bir anda güzelleşiyor. Zaten ne zaman kolay oldu ki hayatımızda bir şeyler değil mi?
Ayıptır sorması ama mesleğinizi çok merak ediyorum.
