Ya aşın bunları. Kimse cam fanüste büyümüyor. İster ağlasın, ister darılsın. Böyle böyle büyeyecek, öğrenecek. Belki bunlar ona ibret olacak. Derslerine daha çok asılıp iyi bir yere gelmeye çalışacak. Belki bir iki kere üzüldükten sonra sanal alemde yazılanların ne kadar boş olduğunu anlayacak. Hayat böyledir. Her zaman herkese ne yapması gerektiği söylenmez. Sistemi çöpse çöptür. Çocuk üzülecek, diye aksini söyleyemeyiz. Aksini söylemek aslında doğru değil. Bu sefer gerçekle yüzleştiğinde daha kötü olur.
Biz de zamanında evinde atarisi olanlara aval aval bakardık. Sonra öğrendik bedava ekmek yok. Çalıştık 10 katı güzelini aldık. İster linç edin, ister saygı duyun. Benim görüşlerim bunlar.