İçimi dökmek istedim.
Zamanında gayet iyi bir matematiğe sahiptim. Sınavdan da kötü bir puan almadım hatta LGS'de Matematiği fulledim.
Ancak lise böyle gitmiyor. Matematik netlerim kendime göre berbat bugünkü sınavda 30'da 4 nete kadar düştüm.
Ailemizin durumu gayet yerindeydi ama ben her sene şu okulun bursluluk sınavı var ona çalış şunun kabul sınavı var ona gir bak seneye X sınıfsın sınavcısın sen artık denmesinden bıktım. Gerçekten ders çalışmayarak geçirdiğim bir yaz var o da LGS'den sonraki yaz.
Artık ders çalışmaktan bıktım. Aralıksız 5. sınıftan beri her gün, her Allah'ın günü oturdum ders çalıştım bileğimin hakkıyla tüm denemelerden yüksek aldım.
Ben de bir çocukluk yaşamak istiyordum maalesef bazı sebeplerden ötürü olmadı. Babamın mesleği yüzünden en uzun arkadaşlığım 3-4 yıl sürdü.
Ayrıyeten bu sene ilk kez dönemine göre idare edebilecek bir bilgisayarım oldu ve hayalimdeki oyunlara ilk kez eriştim. Ailem sebebini buna bağlıyorlar netlerimin. Ben de kendilerine bilgisayar oynamak yerine ne yapmamı istediklerini sordum. Onlar da bana bizimle TV izle ama oyundan telefondan uzak dur bir beynin dinlensin diyorlar.
Ben iç huzurumu oyun oynayarak buluyorum ancak ailem bunu anlamıyor. Konuşacak ne kardeşim ne büyüğüm ne babam var maalesef. Kardeşim var ama benden de küçük. Anneme de dertlerimi anlatamıyorum.
Neyse konuya döneyim.
Matematiğim 9. sınıfa kadar gerçekten harikaydı tak tak her şeyi çözer takıldığım soru çok olmazdı. Ne zamanki 9. sınıf oldum matematiğim kötülemeye başladı. Konuları anlama gibi bir derdim yok hepsini biliyorum ama sınav günü geliyor ve özgüvenimi kaybetmiş gibi hissediyorum. Artık yapamadığım sorularda panikliyorum telaş içindeyim matematik çözerken. Diğer hiçbir derste böyle olmuyor ne kimya ne fizik ne biyoloji ne edebiyat. Bir okulda burslu bir şekilde de okuyorum ancak ailem bana yine de normal okuldan daha fazla masraf ediyorlar ve her bocalayışımda "utanmayacak mısın senin için çalışıyoruz tüm paramız sana gidiyor cümlesini duymaktan" içimde bir nebze bile ders çalışma isteği kalmadı. Artık bıktım ama başka şansım yok. Ancak beynim buna izin vermiyor. Önceden zevk alarak soru çözerdim. Artık 1 test sonra sıkılıyorum. Ödevlerimi bile zar zor öfleye pöfleye yapmaya başladım.
Artık 10. sınıfım ve pek vaktimin kalmadığını düşünüyorum.
Ben bir çıkar yor bulamıyorum belki bana ilham olanınız olur.