Memurluk mu mühendislik mi?

Merhaba, ben memurmühendis. Turkiye Cumhuriyeti adalet bakanlığı'nda devlet memuru olarak görev yapıyorum. Henüz 19 yaşında başladığım bu serüvende 1,5 yılı geride bıraktım. İşe ilk başladığımda üniversitenin hazırlık sınıfındaydım, bu yüzden dışarıdan bir dil kursuna giderek hazırlık eğitimini okula gitmeden geçtim. Ancak şu anda, elektrik-elektronik mühendisliği gibi en zor mühendislik dallarından birini İngilizce olarak okumaya çalışırken memurlukla birlikte yürütmenin benim için oldukça zor olduğunu fark ettim.

Ne yapmam gerektiği konusunda gerçekten kafam çok karışık. Şu an 21 yaşındayım ve aktif olarak dört projede liderlik yapıyor, çeşitli görevler alıyorum. Okula hiç gitmesem bile ıeee öğrenci kolu başkanlığı yapıyor ve TÜBİTAK projeleri yazıyorum. Derslerim aslında çok iyi olabilecek düzeyde, ancak neredeyse hiçbir derse katılamadığım için yalnızca vize ve finallere girerek yeterli bir ortalama elde edemiyorum.

Bu noktada ne yapmalıyım? Siz benim yerimde olsaydınız nasıl bir yol izlerdiniz?

Kendine şunu sor, şu an yaptığım memurluğa hayatımın sonuna kadar sıkılmadan of çekmeden devam edebilir miyim diye bir düşün zira bu bizim değil sizin hayatınız. Ama bana sorarsan eğer bu kadar başarılı isen memurluğu bırakım okumanı desteklerdim. Anlattığına göre epey başarılısın ve günümüzde memur maaşı çok da iyi bir yerde değil. Böyle becerilerin var iken memurlukta çürümen pek doğru olmaz bence.

Muhammet1967 dedi:

Kendine şunu sor, şu an yaptığım memurluğa hayatımın sonuna kadar sıkılmadan of çekmeden devam edebilir miyim diye bir düşün zira bu bizim değil sizin hayatınız. Ama bana sorarsan eğer bu kadar başarılı isen memurluğu bırakım okumanı desteklerdim. Anlattığına göre epey başarılısın ve günümüzde memur maaşı çok da iyi bir yerde değil. Böyle becerilerin var iken memurlukta çürümen pek doğru olmaz bence.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle yorumun ve desteğin için teşekkür ederim. Aslında ben de hayatımın sonuna kadar memur olarak kalmak istemediğimi biliyorum ve eninde sonunda mühendis olacağımı düşünüyorum. Ancak çevremden ve ailemden yoğun bir baskı görüyorum. 'Memurluğu bırakma, açıktan bir şeyler oku, mühendis olup ne yapacaksın?' gibi söylemlerle karşılaşıyorum ve bu da bazen kendi düşüncelerimi sorgulamama neden oluyor. Acaba ben mi mantıksız düşünüyorum, yoksa gerçekten farklı bir yol mu izlemeliyim? Sizin gibi yazarların ve okurların da fikirlerini duymak istiyorum. Bu tür kararlar verirken farklı bakış açıları benim için önemli. Tekrardan çok teşekkür ederim.

Eğer ki ömrüm boyunca bir şeyleri öğrenmeye açığım, sürekli yeni şeyler öğrenmek istiyorum dersen mühendislik ama yok bunu istemem, düzenli maaşım olsun, işimde kendimi çok fazla geliştirmeme gerek yok, bu benim için çok zahmetli olur dersen memurluk
Maaş konusunda ise memurken ne uzar ne kısalırsın, aylık 60 bin alıyorsan hep öyle almaya devam edersin
Mühendislik konusunda ise ilk başlarda asgari veya bir tık üzeriyle işe başlarsın. Birkaç sene sonra memur maaşı alırsın, ondan sonraki senelerde (10-15 yıl sonrası) 150-200k maaşlara ulaşabilirsin
Ama ama özel sektörde kendini hiç geliştirmezsen aç kalırsın, iş bulamazsın

MemurMühendis dedi:

Öncelikle yorumun ve desteğin için teşekkür ederim. Aslında ben de hayatımın sonuna kadar memur olarak kalmak istemediğimi biliyorum ve eninde sonunda mühendis olacağımı düşünüyorum. Ancak çevremden ve ailemden yoğun bir baskı görüyorum. 'Memurluğu bırakma, açıktan bir şeyler oku, mühendis olup ne yapacaksın?' gibi söylemlerle karşılaşıyorum ve bu da bazen kendi düşüncelerimi sorgulamama neden oluyor. Acaba ben mi mantıksız düşünüyorum, yoksa gerçekten farklı bir yol mu izlemeliyim? Sizin gibi yazarların ve okurların da fikirlerini duymak istiyorum. Bu tür kararlar verirken farklı bakış açıları benim için önemli. Tekrardan çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Yanlış düşünmüyorsun, ben mesela her gün aynı işi yapmak istemediğim için yazılımcı oldum. Bana direkt memurluk şansı vs verseler kabul etmem, bu işi çünkü max 1 yıl yapabilir, 1 yılın sonunda nefret ederdim. Şu an 2 buçuk yıldır yazılım sektöründeyim ve işimden çok memnunum. Bana asgari ücretli şu anki işin mi yoksa 70 bin ömrünün sonuna kadar memurluk mu desen düşünmeden yazılımı seçerdim

lisra dedi:

Eğer ki ömrüm boyunca bir şeyleri öğrenmeye açığım, sürekli yeni şeyler öğrenmek istiyorum dersen mühendislik ama yok bunu istemem, düzenli maaşım olsun, işimde kendimi çok fazla geliştirmeme gerek yok, bu benim için çok zahmetli olur dersen memurluk.
Maaş konusunda ise memurken ne uzar ne kısalırsın, aylık 60 bin alıyorsan hep öyle almaya devam edersin.
Mühendislik konusunda ise ilk başlarda asgari veya bir tık üzeriyle işe başlarsın. Birkaç sene sonra memur maaşı alırsın, ondan sonraki senelerde (10-15 yıl sonrası) 150-200k maaşlara ulaşabilirsin.
Ama ama özel sektörde kendini hiç geliştirmezsen aç kalırsın, iş bulamazsın.

Yanlış düşünmüyorsun, ben mesela her gün aynı işi yapmak istemediğim için yazılımcı oldum. Bana direkt memurluk şansı vs verseler kabul etmem, bu işi çünkü Max 1 yıl yapabilir, 1 yılın sonunda nefret ederdim. Şu an 2 buçuk yıldır yazılım sektöründeyim ve işimden çok memnunum. Bana asgari ücretli şu anki işin mi yoksa 70 bin ömrünün sonuna kadar memurluk mu desen düşünmeden yazılımı seçerdim.

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle yorumun ve benim ile paylaştığın bilgiler ve fikirler için teşekkür ederim. Ömrüm boyunca bir şeyleri öğrenmeye açığım ve sürekli yeni şeyler öğrenmek istiyorum ancak dediğim gibi kimi insana dert edilmeyecek bir seçim olsa da bu seçim ve baskısı emin olun bu yaşta olan bana çok ağır geldiğinden dolayı bu konuyu açıp sizleri rahatsız ediyorum kusura bakmayın.

MemurMühendis dedi:

Öncelikle yorumun ve desteğin için teşekkür ederim. Aslında ben de hayatımın sonuna kadar memur olarak kalmak istemediğimi biliyorum ve eninde sonunda mühendis olacağımı düşünüyorum. Ancak çevremden ve ailemden yoğun bir baskı görüyorum. 'memurluğu bırakma, açıktan bir şeyler oku, mühendis olup ne yapacaksın?' gibi söylemlerle karşılaşıyorum ve bu da bazen kendi düşüncelerimi sorgulamama neden oluyor. Acaba ben mi mantıksız düşünüyorum, yoksa gerçekten farklı bir yol mu izlemeliyim? Sizin gibi yazarların ve okurların da fikirlerini duymak istiyorum. Bu tür kararlar verirken farklı bakış açıları benim için önemli. Tekrardan çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

Benim de ailem öyle baskı yapıyorlar, geçtiğimiz KPSS sınavına katılmıştım. Hiç çalışmadığım halde memurluk kazanmıştım ve ailemde girmemi istedi fakat reddettim. Şu an evdeyim makine bölümü okuyorum bir tanıdığıma güvenerekten bu bölümü okumaya devam ediyorum. Ailemin dedikleri mantıksız değil tabii ki de, onlarda bizim kötülüğümüz için bunları demiyor ama hayat bizim. İleride ah keşke diyeceğimize şimdiden bir şeyler yapmamız gerekiyor diye düşünüyorum. Ailemiziz haklı olduğu yanları da var tabii. Devlet işinde çıkarılma veya maaş geç yatma gibi bir korkun olmaz. Eğer rapor alırsan laf atacaklar mı diye takmak zorunda değilsin. Ve devlet işi en sonunda özel sektörler gibi bir anda batma ve çıkma olmaz. Ama özel sektörlerin hepsi bu kadar da kötü değil. Kararlarını düzgün verdiğin müddetçe her zaman hakkını alabileceğini düşünüyorum. Bence bazı durumlarda başkalarının fikrini almaktansa biraz da kendi hayatımızı kendimiz yönetmeliyiz. Memurluk yolundan vaz geçince ailen biraz soğuk yapabilir belki, normaldir ve eğer birikmişin yok ise maddi açıdan onlara bağlanman gerekecek bunu da düşünmen lazım. Ama günün sonunda hayat senin hayatın ileride bunun ahınıda ofunuda sen çekeceksin. O yüzden bu konuyu kendince iyi bir şekilde düşünmelisin.

Ben olsam;

1- Memurluğu bırakmazdım.

* Maaş sayesinde öğrencilik rahat geçer. Aile eline bakma ya da burs kovalama mecburiyeti olmaz.

* Mezun olunca, çalışılan kurumda kıdemli uzman gibi genç yaşında özel sektörde elde edilemeyecek ünvan ve maaşları kazanma imkanı olur. Sonuçta bakanlıkta da mühendis ihtiyacı vardır. Uygun pozisyon olunca geçiş rahat olur.

* Başka devlet kurumlarında çalışma imkanı rahat ve kolay olur. Çalşanlarına iyi paralar ödeyen devler kurumları var. Özel sektörde de benzer paralar kazanabilirsin ancak adamın suyunu çıkarırlar.

* Öğrenci olduğun için ek izin hakları vardır. Bunları ders saatlariyle planlayarak kullanma durumunu araştırabilir. Müdürle durumu paylaşarak yardımcı olması, bazı konularda tolerans göstermesi istenebilir.

* Okul yönetimi ve hocalarla durumu paylaşarak varsa 2. öğretimde ya da diğer bölümlerde aynı derslere katılım sağlanabilir. Bu izin planlamasında esneklik sağlayabilir, duruma göre işte biraz erken çıkma vs ile derslere katılım sağlanabilir.

* Hocalardan ek ödev proje vs isteyerek vize notuna ek puan vs istenebilir.

* Özetle bu duruma yardımcı olma ihtimali olan olmayan herkesten yardımcı olması konusunda rica istenebilir. Azim ve sebat gösterene genelde herkes yardımcı olmak isteyecektir.

2- Okul ve iş dışındaki bütün faaliyetleri minimuma indirirdim.

* Sonuçta hem çalışıp hem okumak yorucu olacaktır ancak bu durumda olan bir sürü insan olduğuna eminim. Özellikle 2. ve 3. sınıfta mümkünse okul ve iş dışında hiçbirşeyle ilgilenmezdim. Boş zamanlarda dinlenmek ve basit faaliyetler yürütmek bu maratonu yürütmede yardımcı olur.

3- Yaz okulu, bütünleme sınavları vs gibi bütün imkanlardan yararlanarak öğrencilik hayatının ve her bir öğretim yılının tam bi planını yapardım.

* Bütün dersleri aynı anda geçmeye çalışmak zorlayıcı olabilir. Aynı döneme denk gelen zor dersleri iyi bir planla farklı dönemelere yayılabilir. Bu konularda üst dönemlerden yardım istenebilir.

4- Okul bir şekilde biter, önemli olan başlarda işi sıkı tutmak.

* 1. sınıfta genel dersler oluyor, 2. sınıfta da iş sıkı tutularak bir şekilde en az kayıpla 3. sınıfa gelinirse o okul bir şekilde biter. 4. sınıf görece rahat olacaktır. İşin sonu ufukta görününce yaya yaya bitirlebilir.

5- Çok zorlanırsam o anda gönlümden geçeni yapardım ama hem okuyup hem çalışmak değerli birşey.

* Bu durum diğer insanların saygısını da sempatisini de kazandıracaktır. Özsaygı için daha güzel birşey var mıdır bilemiyorum. Yıllar sonra geriye bakıp azminle gurur duymak kadar keyifli, zor zamanlarda insanı ayakta tutan başka birşey yoktur sanıyorum. Sırf bunun için bile gittiği yere kadar zorlamak keyifli olacaktır.

* Eğer herşeye rağmen bu durum zarar vermeye başlarsa yıllar sonra nerede olunabileceği, hangi seçeneğin uzun vadede en iyi sonucu vereceğine göre seçimimi ve gereğini yapardım. Elimden geleni yapmış olmanın, savaşmadan bırakmamanın da bir gururu vardır. Vicdanen kendimize karşı da sorumluluğumuz var. Başkasına haksızlık yapmıyorsak kendimize de yapmamalıyız, olmuyorsa olmuyordur. Vicdan rahatsa en doğrusu yapılmıştır.

Herşeyi eni konu düşünüp bir karar verirsen gerisi teferruat.
Kararını ailene detaylı bir şekilde anlatırsan anlayış göstermeleri gerekli.
Çok üzerine gelirlerse benim hayatım, benim kararım diyip geçmek lazım.
Yine de böyle bir kararı senin evladın almak isteseydi ne düşünür ne hissederdin?
Bunları da düşünerek onlara yaklaşman onlardan beklediğin empatiyi önce kendinin göstermesi gerekliliğini yerine getirmektir.
Hayırlısı olsun, umarım kendin için en doğru kararı verirsin.

MemurMühendis dedi:

Öncelikle yorumun ve benim ile paylaştığın bilgiler ve fikirler için teşekkür ederim. Ömrüm boyunca bir şeyleri öğrenmeye açığım ve sürekli yeni şeyler öğrenmek istiyorum ancak dediğim gibi kimi insana dert edilmeyecek bir seçim olsa da bu seçim ve baskısı emin olun bu yaşta olan bana çok ağır geldiğinden dolayı bu konuyu açıp sizleri rahatsız ediyorum kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

Türk aile yapısı da belli. Memur ol, maaşın belli, maaş yatmadı vs derdi yok, kafan rahat diye bakılıyor. Haksız da sayılmazlar ama özel sektörde bunun 4 katını kazanabilirsin, kendini geliştirmezsen de diplomalı ıssız olursun
Ben senin yerinde olsam ikisini aynı anda yürütmeye çalışırdım. Yapay zekanın geleceği o kadar garip ki. 5 sene sonra bir senior yazılımcının işsiz kalma riski hiç de düşük değil. İşle beraber okul da yürüttügun için senin mezun olman 6-7 seneyi bulacak. O döneme kadar güvenli limanı terk etme bence

Merhaba birkaç ay önceki Ben'e bir mektup olarak bu yazıyı yazıyorum, evet işi veya okulu bırakmadım yıllık izinlerimi ala ala (20 gün haftada 1) haftada bir gün okula gitmeye çalışıyorum ancak bu durumun da çözüm olmadığı gayet açık ve net. Ancak iş işten geçti artık yeni dönem açılmadan önce istifamı verme kararı aldım, hepinize çok teşekkür ederim. İyi günler dilerim, sevgilerle.

İkiside demode oldu hele ki mühendislik denen kavram yapay zeka ile birlikte tarihe karıştı denebilir. Özellikle forumda sağda solda hala bilgisayar mühendisliği okuyacağım felan diyenler var. Gerçekten yazık mezun olduklarında büyük ihtimal LCW BİM gibi firmalarda kasiyer ya da reyon görevlisi olarak iş yapacaklar. Piyasadan hiç kimsenin haberi bile yok.