Jira haklı. Bende bir şeyler paylaşayım seninle. 10. sınıfa gidiyorum. Meslek lisesinde okuyorum. Bilen bilir, Tuzla Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi. 320 taban puanlı bir lise. Bende çalışmadım. Lakin yine de bazen şükretmeye çalışıyorum, 150 puanlık liselere gidenler var. Onlar için durum daha vahim.
Dediğin gibi, tuvalette sigara içenden tut, aptal saptal tiplere kadar hepsi var. Olgun insan görme olasılığın, çok fazla yerlerde. İşi gücü geyik, fesatlık, pislik, cıvık insanlar. Okula gittiğim her gün lanet ediyorum belki de, lakin kendimi onlardan dizginlemeyi biliyorum en azından. Sigaram yada başka kötü alışkanlığım çok şükür yok. Onlara da benzemiyorum. Doğru söylemişler, onlar öyle diye sende öyle olacak değilsin ya. Kafama göre bir kaç kişiyi buldum, onlarla takılıyorum. Paran yoksa yapılacak bir şey de yok ahbap, hayat böyle. En azından, elinden gelenin en iyisini yapmaya çalış. Çünkü ne kadar yazsak çizsek isyan etsek de, değişecek bir şey olmayacak... Sana bir şey daha söyleyeyim; 9'da başlayan okulum için mesafe yüzünden ben sabah 06:40'da evden çıkıp, 07:30'da orada olmak zorundayım her gün. Şükret.
Pişman mıyım? Evet. Hocalar çok fazla anlattı, uğraştılar. Ben yine de takmadım, aman ne olacak ki çalışan her yerde çalışır diyerek düşündüm. TEOG'a dair bir test çözdüğümü dahi hatırlamıyorum. İşte yaşayınca ve elindekini kaybedince çok daha iyi anlıyor insan. Şimdi bakıyorum ve düşünüyorum da, o kadar kolay sorularmış ki meğer. Çok az çalışmayla bile düzgün bir Anadolu lisesi kazanılabilirmiş. Eh, sonradan anlayınca bunu bir anlamı kalmıyor tabi.
Ekleme; yüksek puanlı Anadolu lisesine giden bir arkadaşım var. İstediğini giyip gidebiliyor, kısacası daha rahat ve güzel bir hayat sürüyor şuan. Sınıflar, sıralar yepyeni. Arada fotoğraf atıyor, o kadar imreniyorum ki
Örneğin, okulumuzda hala üstünde futbol kadrosu yazan, tahta sıralardan var. Şu yılda
Elbette insanın önünü bu gibi sebepler kapamamalı, sadece eklemek istedim.