İlk metro oynadığımda sanki yıllardır o istasyonda ben yaşıyormuş gibi hissetmiştim. Nefes alışlar, maske silme efekti, soğuk, yetersizlikler, merminin para yerine geçmesi, manuel charger vs. 2. oyunu olan last light ise beni kendine tamamen aşık etti. 7 yaşından beri oyunların içinde birisi olarak daha üstü FPS hayatta kalma birleşimi bir oyun oynamadım. Şimdi biraz geçte olsa Exodus'a başladım ve o kadar güzel ki bitmemesi için oynamaktan korkuyorum. Nedir bu oyunun sırrı? Büyülü müdür? Metro serisini seven arkadaşların kendi fikirlerini de okumayı çok isterim. Ve tabii ki ne kadar umutsuz olsam da, aynı hazzı yaşatacak oyun önerileriniz var ise onları da seve seve denerim ( S.T.A.L.K.E.R. hariç). İyi forumlar.