Arkadaşlar beni tanıyorsunuzdur. Bazen bu foruma gelip insanlara yardım ederim. Ancak cahil sayılabilecek bir ailem var. 14 yaşındayım ve bugün arkadaşım sistemine 4K 240Hz monitör aldı. Diğer arkadaşım (arkadaş grubumuz var.) PS5 aldı. Çok içim kötü oluyor. Yaşadıklarım normal mi diye düşünüyorum hep. Ben arkadaşlarımla dışarı çıkmak için 10TL için yalvarıyorum. Adamlar her seferinde 100TL ile geliyor. 4'lü arkadaş grubumuzda en kötü bilgisayar sistemi bende. Herkes bana fakir diyor. Babama soruyorum bana harçlık verir misin diyor ki: Karnın doyuyor ya, bilgisayarın bile var.
Haline şükret. Senden daha kötü olan binlerce çocuk işte klişe şeyler. Artık her akşam ağlıyorum, ağlayarak uykuya dalıyorum. Büyüyünce iş bulamayıp ev alamayacağım ve büyük ihtimal ile açlıktan ölüp sonsuza kadar gideceğim ve hiç kimse beni hatırlamayacak. Çok üzülüyorum her gün ağlayarak uyuyorum. Hiçkimsenin beni umursamadığı hissine kapılıyorum. Çok fazla fedakarlık yaptığım halde 5 dakikalık bir işim çıktığı zaman asla benimle konuşmayan arkadaşlarım bile oldu.
Fiziksel olarak da çok küçük biriyim. Okulda biri bana sataşınca hiçbir şey yapamıyorum. Öğretmene söylersem dövücek, boş durursam benden para falan isteyecek, tuvalet kabininde saklansam ben çıkana kadar orada bekleyecek. Ailem sınavlardan 90 üstü istiyor. Ben 60 alıyorum sçok iyi bir not aldım diye sevinip akşama psikolojik şiddete maruz kalıyorum. Arkadaşlar bu yaşadıklarım normal mi?
Buradaki yazdıkların çok saçma.Arkadaşlar beni tanıyorsunuzdur. Bazen bu foruma gelip insanlara yardım ederim. Ancak cahil sayılabilecek bir ailem var. 14 yaşındayım ve bugün arkadaşım sistemine 4K 240Hz monitör aldı. Diğer arkadaşım (arkadaş grubumuz var.) PS5 aldı. Çok içim kötü oluyor. Yaşadıklarım normal mi diye düşünüyorum hep. Ben arkadaşlarımla dışarı çıkmak için 10TL için yalvarıyorum. Adamlar her seferinde 100TL ile geliyor. 4'lü arkadaş grubumuzda en kötü bilgisayar sistemi bende. Herkes bana fakir diyor. Babama soruyorum bana harçlık verir misin diyor ki: Karnın doyuyor ya, bilgisayarın bile var.
Haline şükret. Senden daha kötü olan binlerce çocuk işte klişe şeyler. Artık her akşam ağlıyorum, ağlayarak uykuya dalıyorum. Büyüyünce iş bulamayıp ev alamayacağım ve büyük ihtimal ile açlıktan ölüp sonsuza kadar gideceğim ve hiç kimse beni hatırlamayacak. Çok üzülüyorum her gün ağlayarak uyuyorum. Hiçkimsenin beni umursamadığı hissine kapılıyorum.
Bu sana tecrüba kazandırmış olmalı 1,2 yılda tanıştığın kişi dostun olamaz. Eğer çevrendeki kişiler nankör, kanser ise sil.Çok fazla fedakarlık yaptığım halde 5 dakikalık bir işim çıktığı zaman asla benimle konuşmayan arkadaşlarım bile oldu.
Görünüşünden farklı, davranışlarından kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Özgüvenli değilsindir, gözükmüyorsundur. Ayrıca sen hiç dayak yedin mi? Hiç sataştılar mı?Fiziksel olarak da çok küçük biriyim. Okulda biri bana sataşınca hiçbir şey yapamıyorum. Öğretmene söylersem dövücek, boş durursam benden para falan isteyecek, tuvalet kabininde saklansam ben çıkana kadar orada bekleyecek.
Üzme kendini, değmez.
Lise zamanında arkadaşım 6 bin TL'ye çok iyi bir sistem toplamıştı. Bende babamdan iyi bir bilgisayar almasını istedim. Babam alamayacağımızı belirtti ve bu duruma benden çok üzüldü.
Şimdiki aklım olsa bu tarz şeylere takmazdım.
Bir örnek daha vereyim. Benim bilgisayarım çok kötüydü. Hala kötü. İçinde geçen senelerde aldığım Xeon E5430 (zamanında 50 TL'ye almıştım.) Ve GTX 750 (250 TL'ye AliExpress'ten almıştım.) Duruyor. Hepsinin iyi bilgisayarı ve telefonu vardı. Başta kıskanıyordum. Sonradan hepsinin boş olduğunu anladım.
Şu an bir yandan okulumu okuyup bir yandan da çalışarak aldığım telefondan yazıyorum. Ekonomik özgürlüğüne ulaşınca istediklerini alırsın merak etme.
Bir tavsiye daha, yurt dışına çıkmaya bak.