SLC: Tek Seviye Hücre / MLC: Çok Seviye Hücre
NAND, belli bir elektrik yükünü depolayabilen bir yonga tipidir. Sahip olduğu elektrik yüküne göre belirli bir bit değerini temsil eder. SLC sadece bir seviye yükleme yapacaktır. Öte yandan MLC birçok seviye yükleme yapacaktır. Birçok seviyenin avantajı, kapasitenin büyük ölçüde artacak olmasıdır. Fakat bu beraberinde bir dezavantaj da getirir. Hücre, üzerine yazmaya karşın yaklaşık 20 kat daha az dayanıklı olur. Zira MLC'nin yıpranma oranı SLC'ye göre çok daha yüksektir. Bu yüzden aynı boyuttaki bir NAND için SLC yonga gereksinimi çok daha fazla olacaktır ve bu yüzden çok daha pahalıdır. Piyasadaki SLC NAND yongaya sahip sürücülerin sayısı bu yüzden çok azdır ve genelde sağlamlığın önem taşıdığı endüstriyel alanda kullanılmaktadır. MLC genelde 5000 yeniden yazma kaldırabilirken SLC 100.000 yeniden yazmaya kadar dayanıklıdır.
Toogle NAND ise SLC veya MLC ile bağı olmayan başka bir teknolojidir. Bütün Toggle NAND'lar otomatik olarak senkron bir NAND yongasıdır (çünkü bu bir nevi gelişmiş bir senkron teknolojidir).
Toshiba'dan alıntı (muhtemelen NAND/Toggle'ın mucidi):
Toggle-Mod NAND, senkron DDR belleklerdeki saat sinyalini ortadan kaldırarak, senkron DDR NAND belleklerden daha az enerji tüketecek şekilde tasarlanmış bir DDR NAND çözümüdür.
Senkron vs Asenkron NAND: Senkron çift yönlü iken Asenkron tek yönlüdür. Teoride senkron bir NAND iki katı daha fazla performans sunabilir. Fakat pratikte fark çok daha düşüktür zira bu NAND'ları kısıtlayan büyük faktör kontrolcüdür. Bu yüzden kullanılan NAND tipi çok az fark yaratmaktadır. Günümüzde neredeyse bütün üst sınıf SSD'lerde senkron NAND yongaları yer almaktadır. Bunun en büyük nedeni ufak dosyaların okunma hızını artırmaktır. Büyük dosyalarda ise bu fark çok zor ölçülebilmektedir.
Çok açıklayıcı ve teknik olmuş cevap teşekkür ederim aydınlandım.
