Çünkü biz yaşamıyoruz. Hayatta kalıyoruz. Açlık sınırı 2736 TL yani açlık sınırının sadece 150 TL fazlasına ülkenin %47'si çalışıyor. Sen asgari ücretle ne araba alabilirsin ne de ev alabilirsin. Ama hayatta kalabilirsin. Bizim milletimiz hayatta kalmayı yaşamak sanıyor. Yoldan 40-50 yaşlarında rastgele birini çevir. Çocuğumu evlendireyim. Yaşlılıkta bir araba çekiyim ve kendime bir de derme çatma bir yazlık alabilirsem benden iyisi yok der. Yok yurt dışıymış güzel tatiliymiş falan bunlar artık hayal. Genç kesim ise hayatını yaşamak istiyor. Bir arabaya en az kendisi kadar vergi ödemek istemiyor. Eğitim istiyor. İşsizliği geciktiren bir eğitim sistemi istemiyor. 3.sınıf vatandaş muamelesi görmek istemiyor. Yurt dışına çıkmayı. Yılda 2-3 kez 1 haftalık başka bir ülkede tatil yapmayı hayal olarak görmek istemiyor. Bakın kendimden söyleyeyim bisiklet almak istiyorum güzel bir tane fiyatlara bakıyorum vaz geçiyorum. Bir bisiklet lüks bir şey mi? Bırak bisikleti bazıları kuruyemiş pastırma antrikot gibi ürünleri lüks görüyor. Bundan dolayı şahsen imkanım olursa eğer hemşirelik okuyup Kanada da yaşamak istiyorum. Orta düzey bir ingilizcem var. Üniversite de hazırlık okuyup çok daha fazla İngilizce mi geliştirip bu topraklara turist olarak gelmek istiyorum.