Kendine has özellikleri bulunan ve kendini diğer dağıtımlardan ayıran özelliklere sahip, hem hobi hem de gündelik kullanım için kullanabileceğim dağıtımlara bayılıyorum. Böyle bir dağıtım arayışına girerken nixos ile karşılaştım. Adını daha önceden duymuştum fakat deneme fırsatım olmamıştı. Plasma ISO'sunu indirdim ve kurulum yaptım. Sizlere şöyle biraz anlatayim:
Kurulum süreci:
Chroot ve ınstaller olarak iki kurulum seçeneğiniz var. Ben zaman kaybetmemek için ınstaller ile devam ettim.
No desktop seçeneği ile devam ettim. Kurulum tamamlandı, sistemi yeniden başlattım. Fakat gördüm ki bootloader kurmamış. Sanırım kurulum aracı bootloader kurmuyor. Ben de kurduğum diski mountlayıp GRUB'u kendim kurdum. Fakat GRUB-install komutu ile değil, dağıtımın kendi içerisinde bulunan Config dosyası ile.
Kurulum sonrası:
Az önce dediğim gibi, sistemi bir Config üzerinden yönetiyoruz. Paket yüklerken, bootloader kurarken, masaüstü ortamı ve display Manager kurarken vs. bu Config dosyasına yerleştireceğimiz kodları da Nixos'un kendi sitesinden görebiliyoruz.
Örneğin buradan gördüğümüz kadarıyla Xfce yüklemek için Config dosyasına services.xserver.desktopManager.xfce.enable
Yazmam gerekiyormuş. Bunu Config'e eklerken de şu şekilde yapıyoruz:
services.xserver.desktopManager.xfce.enable = true --> bunu yüklemek için services.xserver{
}
Gibi bir kısım var. Bunun içine direk desktopmanager. Xfce. Enable = true yazabilirim. Yani şu şekilde:
services.xserver {
Desktopmanager. Xfce. Enable = true;
}
(Bir tık yanlış yazmış olabilirim ben de yeni geçtiğim için çok hakim değilim
)
Paket yüklerken ise:
Bu şekilde [ ] olarak belirtilen kısma paketlerin ismini sırasıyla giriyoruz. Chromium indirceksem de aynı şekilde o kısma yeni bir satır açıp Chromium yazarak indirebilirim mesela.
Bu ayarları yaptıktan sonra bu Config dosyasının yeni Config olarak belirtirmesi için nixos-Build Switch komutu ile Config dosyasının uygulanmasını sağlıyoruz. Burada da Nixos'un en sevdiğim özelliklerinden biri meydana geliyor:
Config dosyasını her buildlediğiniz zaman o Config sistem dosyalarının bir yerlerinde kaydediliyor. Eğer yeni güncellemede bir sorun çıkarsa direk o Config dosyasına geri dönüş sağlayarak hiçbir kayıp vermemiş ve bir zarara uğramamış oluyoruz. Tabii bu yer kaplıyabilir fakat önceki kayıtları da silebiliyoruz tabii ki. Bu Config dosyası Nixos'u taşınabilir bir dağıtım yapıyor. Config dosyasını ayarladığın zaman hayatın kurtuluyor resmen, istediğin yere götürüyorsun
Değerlendirmem:
Benim için çok güzel ve değişik bir deneyim oldu. Nixos, diğer Linux dağıtımlarına göre çok farklı bir deneyim veriyor. Rolling mantığında olmadığı için güncellemeler aşırı sık gelmiyor, fakat unstable bir deposu da var. Fakat yine de ben unstable deposunu tavsiye etmiyorum, unstable deposu da o kadar hızlı güncelleme almıyor. Nixos'un depolarına plasma 6 geldiği zaman geçmeyi düşünüyorum. Boştaki RAM kullanımı bir tık fazlaydı ama nedeni her halükarda belli oluyor ve bu bence nixos için eksi bir yön değil. Yaşadığım en farklı işletim sistemi deneyimiydi. BSD'lerden bile farklı geldi bana. Çok sevdim ve farklı bir deneyim ve hobi niyetine uğraşacak bir şeyler arayana kesinlikle tavsiye ediyorum.
Kurulum süreci:
Chroot ve ınstaller olarak iki kurulum seçeneğiniz var. Ben zaman kaybetmemek için ınstaller ile devam ettim.
No desktop seçeneği ile devam ettim. Kurulum tamamlandı, sistemi yeniden başlattım. Fakat gördüm ki bootloader kurmamış. Sanırım kurulum aracı bootloader kurmuyor. Ben de kurduğum diski mountlayıp GRUB'u kendim kurdum. Fakat GRUB-install komutu ile değil, dağıtımın kendi içerisinde bulunan Config dosyası ile.
Kurulum sonrası:
Az önce dediğim gibi, sistemi bir Config üzerinden yönetiyoruz. Paket yüklerken, bootloader kurarken, masaüstü ortamı ve display Manager kurarken vs. bu Config dosyasına yerleştireceğimiz kodları da Nixos'un kendi sitesinden görebiliyoruz.
Örneğin buradan gördüğümüz kadarıyla Xfce yüklemek için Config dosyasına services.xserver.desktopManager.xfce.enable
Yazmam gerekiyormuş. Bunu Config'e eklerken de şu şekilde yapıyoruz:
services.xserver.desktopManager.xfce.enable = true --> bunu yüklemek için services.xserver{
}
Gibi bir kısım var. Bunun içine direk desktopmanager. Xfce. Enable = true yazabilirim. Yani şu şekilde:
services.xserver {
Desktopmanager. Xfce. Enable = true;
}
(Bir tık yanlış yazmış olabilirim ben de yeni geçtiğim için çok hakim değilim
)Paket yüklerken ise:
Bu şekilde [ ] olarak belirtilen kısma paketlerin ismini sırasıyla giriyoruz. Chromium indirceksem de aynı şekilde o kısma yeni bir satır açıp Chromium yazarak indirebilirim mesela.
Bu ayarları yaptıktan sonra bu Config dosyasının yeni Config olarak belirtirmesi için nixos-Build Switch komutu ile Config dosyasının uygulanmasını sağlıyoruz. Burada da Nixos'un en sevdiğim özelliklerinden biri meydana geliyor:
Config dosyasını her buildlediğiniz zaman o Config sistem dosyalarının bir yerlerinde kaydediliyor. Eğer yeni güncellemede bir sorun çıkarsa direk o Config dosyasına geri dönüş sağlayarak hiçbir kayıp vermemiş ve bir zarara uğramamış oluyoruz. Tabii bu yer kaplıyabilir fakat önceki kayıtları da silebiliyoruz tabii ki. Bu Config dosyası Nixos'u taşınabilir bir dağıtım yapıyor. Config dosyasını ayarladığın zaman hayatın kurtuluyor resmen, istediğin yere götürüyorsun
Değerlendirmem:
Benim için çok güzel ve değişik bir deneyim oldu. Nixos, diğer Linux dağıtımlarına göre çok farklı bir deneyim veriyor. Rolling mantığında olmadığı için güncellemeler aşırı sık gelmiyor, fakat unstable bir deposu da var. Fakat yine de ben unstable deposunu tavsiye etmiyorum, unstable deposu da o kadar hızlı güncelleme almıyor. Nixos'un depolarına plasma 6 geldiği zaman geçmeyi düşünüyorum. Boştaki RAM kullanımı bir tık fazlaydı ama nedeni her halükarda belli oluyor ve bu bence nixos için eksi bir yön değil. Yaşadığım en farklı işletim sistemi deneyimiydi. BSD'lerden bile farklı geldi bana. Çok sevdim ve farklı bir deneyim ve hobi niyetine uğraşacak bir şeyler arayana kesinlikle tavsiye ediyorum.
Son düzenleme:
