Burada cidden aynı sorunları olan insanları görünce şaşırdım. Bende epilepsi hastasıyım 2-3 haftadır okula gitmiyorum psikiyatriye beni götürmediler. Keprayı uzun zaman önce bıraktım 5 kere nöbet geçirdim bilgisayara bağımlıyım. Ailevi sorunlarımdan bahsetmek bile istemiyorum. Yalnız değilsin. Bende parka gidip okulu asıyordum hatta orada kedi vardı her gün seviyorum onu salam falan alıyorum bazen evden abur cubur araklayıp parkta yiyorum dizi izliyorum kitap falan alıyorum sonra geri geliyorum. Bu cidden gururumu kırıyor ama okula gitmek istemiyorum. Hayattan da bıktım herkese yük oluyormuşum gibi hissediyorum bazen tüm acımı çığlıklara dayamak istiyorum ama işte. 1 yıl önce ama yine de dertleşeyim dedim. Umarım bu 1 yıl içerisinde yolunu bulmuşsundur.