Agah gibi
Hectopat
- Katılım
- 22 Ağustos 2020
- Mesajlar
- 3.107
- Çözümler
- 29
Yaklaşık 3 yıl oldu halen aklımdan çıkmıyor gözü, sözü özü. Zamanında işe giderken her sabah görürdüm onu bir sokağın başında. İsteksiz gittiğim işe sabah erkenden kalkar gider olmuştum onun sayesinde. Her sabah bir kere olsun görme umuduyla o sokağa yürürdüm. Bir ara az çok muhabbetimiz oldu. O'na bir kitap verdim okuması için. Sayfanın birine de "imkansızlıkları yaşamak mıdır sevmek, yoksa imkansız mıdır severken yaşayabilmek" yazdım. Kitabı okuduğunu söyledi. Okuduğuna göre yazıyı görmemesine imkan yok. Hatta kitap ile ilgili onlarca soru sordu bana. Zamanında sabah uyanamıyor diye bana "beni WhatsApp'tan arar mısın? Bazen duyamıyorum alarmı" demişti. Kendimden utanıp ona "üç kereden fazla çaldırmam uygun olmaz" demiştim. Doğum günü için aldığım( veremediğim) hediyeler, ona yazdığım şiiirler, düşleri, hayalleri... Hiçbir şeyi çıkmıyor aklımdan. Her düşünde görmeye başlayınca insan, üzülüyor. Çünkü rüyada mutlu olmak demek uyanınca mutsuzluk demek. Çıkmıyor aklımdan ne yapacağım?