umutrw
Femtopat
- Katılım
- 28 Aralık 2024
- Mesajlar
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Öncelikle selamünaleyküm. Olayı en başından anlatıyorum uzun uzun, çünkü hayat sıktı artık, kendimi bir yere dökmem lazımdı.
Ben 2009 Şubat doğumlu bir gencim, 16 yaşındayım ve ortaokulda notlarım gayet iyiydi, hatta OBP ortalamam 81'di. Ben İstanbul'da yaşıyordum, 1 seneliğine Tekirdağ'a gittim ve 2023 yılında 8. sınıfı Tekirdağ'da tamamlayıp LGS'ye orada girdim. Sonra yaz oldu, biz Bayburt'a gittik memlekete yani. Sonra LGS sonuçları açıklandı ve babamla bayağı ters düşmüştük o zamanlar. Neyse abi, sonra biz tercihlerimizi yapacaktık ama Bayburt'taydık, liseler hakkında gram bilgimiz yoktu. Sonra dayıma danıştım, bir lise seçimi yaptım Tekirdağ'da. Sonra biz Tekirdağ'a geri döndük ama baktık, babam diyor ki “İşler yok buralarda, geri İstanbul'a taşınalım.” Sonra ben diğer yaşıtlarımdan tam 1 buçuk ay geç başladım liseye taşınma ve İstanbul'a lise nakli aldırma vb. Tam da sınav zamanıydı ben geldiğim zaman İstanbul'da liseye. Ben tabii sınavlarda batırdım, sonra saldım, 9. sınıfı dersleri dinlemedim falan. Sonra sınıfta kaldım, ilk kez kalmıştım, bayağı bir sinirlenmiştim, sonuçta ilk defa başıma geliyor böyle bir şey. Neyse, karneler verildi, yaz geldi, gittik tekrar memlekete. Abi yine babamla biraz ters düştük falan. Ben de kendi kendimi yiyorum hâlâ, Bayburt'ta nasıl sınıfta kalırım falan, kafayı yedim. Sonra işte bu sene tekrar 9'a başlamıştım yine. Allah kahretsin ki arkadaş ortamına falan uydum, derslerde uyudum falan ama içimde o kadar bir soğumuşluk vardı ki okula karşı, sınav zamanı gelince sınıftakiler kopya yazıyorlardı, ben kopya yazmaya da üşeniyordum, hiç umursamıyordum 2. senem olmasına rağmen. Aslında ilk dönem biraz daha umursuyordum ama bu 2. dönem iyice soğudum, batırdım diyebilirim ve maalesef tekrar sınıfta kaldım. Olur da bir akrabamız var, onun yardımıyla geçersem sınıfı artık kendimi düzelteceğim ama şu an dayım beni tanıdık, bizim köylü bir sanayide çalışan abinin yanına verecek, bu hafta ya da haftaya başlarım gibi. Zaten yaz geldiğinde çalışacaktım ama ya sonsuza kadar sanayide olacağım ya da sadece yazlığına gireceğim. Bilen abilerim bir akıl verin, yine sınıfı geçemediğim için kendi kendime sinirleniyorum. Sevdiğim bir kız da var, exim, o da kalmıştı sınıfta ama bu sene geçti, hem onu göremem sık sık diye üzülüyorum, kendi kendimi yiyorum hem de tekrar kalıp eğitim hayatımın bitmesi beni sinirlendiriyor. Bu sanayi işini de bilgili abilerim, arkadaşlarım yardım ederse, hayat konusunda bir tavsiye verirse sevinirim. Yaşama sevincim zaten yok denecek kadar az, acaba sanayiye girsem hayatım boka mı sarar, döngüye mi girer yine hayatım, soğur muyum hayattan, ondan korkuyorum. Biriniz yardım edin abilerim, ablalarım, arkadaşlarım. Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ediyorum. Bu arada tam bu yazıyı yazarken o torpil yapacak akrabamdan haber geldi, demiş ki hocalar kabul etmiyor geçirmeyi. Hayatım bitti gibi kısaca.
Ben 2009 Şubat doğumlu bir gencim, 16 yaşındayım ve ortaokulda notlarım gayet iyiydi, hatta OBP ortalamam 81'di. Ben İstanbul'da yaşıyordum, 1 seneliğine Tekirdağ'a gittim ve 2023 yılında 8. sınıfı Tekirdağ'da tamamlayıp LGS'ye orada girdim. Sonra yaz oldu, biz Bayburt'a gittik memlekete yani. Sonra LGS sonuçları açıklandı ve babamla bayağı ters düşmüştük o zamanlar. Neyse abi, sonra biz tercihlerimizi yapacaktık ama Bayburt'taydık, liseler hakkında gram bilgimiz yoktu. Sonra dayıma danıştım, bir lise seçimi yaptım Tekirdağ'da. Sonra biz Tekirdağ'a geri döndük ama baktık, babam diyor ki “İşler yok buralarda, geri İstanbul'a taşınalım.” Sonra ben diğer yaşıtlarımdan tam 1 buçuk ay geç başladım liseye taşınma ve İstanbul'a lise nakli aldırma vb. Tam da sınav zamanıydı ben geldiğim zaman İstanbul'da liseye. Ben tabii sınavlarda batırdım, sonra saldım, 9. sınıfı dersleri dinlemedim falan. Sonra sınıfta kaldım, ilk kez kalmıştım, bayağı bir sinirlenmiştim, sonuçta ilk defa başıma geliyor böyle bir şey. Neyse, karneler verildi, yaz geldi, gittik tekrar memlekete. Abi yine babamla biraz ters düştük falan. Ben de kendi kendimi yiyorum hâlâ, Bayburt'ta nasıl sınıfta kalırım falan, kafayı yedim. Sonra işte bu sene tekrar 9'a başlamıştım yine. Allah kahretsin ki arkadaş ortamına falan uydum, derslerde uyudum falan ama içimde o kadar bir soğumuşluk vardı ki okula karşı, sınav zamanı gelince sınıftakiler kopya yazıyorlardı, ben kopya yazmaya da üşeniyordum, hiç umursamıyordum 2. senem olmasına rağmen. Aslında ilk dönem biraz daha umursuyordum ama bu 2. dönem iyice soğudum, batırdım diyebilirim ve maalesef tekrar sınıfta kaldım. Olur da bir akrabamız var, onun yardımıyla geçersem sınıfı artık kendimi düzelteceğim ama şu an dayım beni tanıdık, bizim köylü bir sanayide çalışan abinin yanına verecek, bu hafta ya da haftaya başlarım gibi. Zaten yaz geldiğinde çalışacaktım ama ya sonsuza kadar sanayide olacağım ya da sadece yazlığına gireceğim. Bilen abilerim bir akıl verin, yine sınıfı geçemediğim için kendi kendime sinirleniyorum. Sevdiğim bir kız da var, exim, o da kalmıştı sınıfta ama bu sene geçti, hem onu göremem sık sık diye üzülüyorum, kendi kendimi yiyorum hem de tekrar kalıp eğitim hayatımın bitmesi beni sinirlendiriyor. Bu sanayi işini de bilgili abilerim, arkadaşlarım yardım ederse, hayat konusunda bir tavsiye verirse sevinirim. Yaşama sevincim zaten yok denecek kadar az, acaba sanayiye girsem hayatım boka mı sarar, döngüye mi girer yine hayatım, soğur muyum hayattan, ondan korkuyorum. Biriniz yardım edin abilerim, ablalarım, arkadaşlarım. Buraya kadar okuduysanız çok teşekkür ediyorum. Bu arada tam bu yazıyı yazarken o torpil yapacak akrabamdan haber geldi, demiş ki hocalar kabul etmiyor geçirmeyi. Hayatım bitti gibi kısaca.
Son düzenleyen: Moderatör:
