Ortaokuldayken Fen bilgisi dersinden sınav olmuştuk. Ben en önde oturuyordum. Sınavımı bitirdim kafamı koydum sürenin bitmesini bekliyordum. Sınıftaki herkes bitirdi 2 kız hariç. Bu kızlar da "Yyiiiaaa nası 98 alırımmm ühhhüüü." Modunda insanlar. Zilin çalmasına 20 saniye kalmış hâlâ kağıdı vermiyorlar. Biz de 4 arkadaş fısıldaşarak konuşuyoruz ama kendi kendimizi duymuyoruz o derece sessisiz. Ardından komik bir şey söylendi ben de güldüm gülünce hocayla göz göze geldik. Herneyse teneffüsteyiz ben peteğe yaslanmış sınavı tartışıyorum. Hoca bir hışımla sınıfa girdi masanın üstünden bir kağıt aldı ve beni "Sen sen bana numaranı ver çabuk." Diyerek çağırdı. Ben de anlamadım fakat okul numaramı verdim. Meğer bizim sınıftaki zeka seviyesi TurboX önerenlerden düşük olan bir arkadaşımız, hocanın koltuğuna guaj boya sürmüş, böylece de hocanın pantolonunun arkası boyanmış. Derste güldüğüm için de hoca benim zannetmiş. Eğer konu devam etseydi kesinlikle okuldan atılırdım. Yapan çocuk ortaya çıktı, hoca çocuğa güldü bana yeni pantolon al dedi gitti. Çocuk da pantolon falan almadı. Bu da böyle bir şanssızlık anımdır .