Sürprizbozan İnceleme Senua's Saga: Hellblade II - İnsan kendi kaderini çizebilir mi?

Bu konuda spoiler olduğundan sürprizbozan olarak işaretlenmiştir. Spoiler olmadığını düşünüyorsanız konuyu rapor edebilirsiniz.
Oyuna muhteşem grafikli yürüme simülasyonu yorumu yapan görmüştüm. Gerçekten öyle mi?
Oynanış değil hikaye ve deneyim ile ilgileniyorsanız sizin için sorun olmaz ama @Caped hocamın dediği gibi yürüme simülasyonu kategorisinde olan bir oyun. Etkileşim beklememeniz gerekiyor.

Yolculuk serüveni şekilde hikaye anlatımına odaklanıyor. Grafik ve karakter deneyimi ön planda tutulmuş.
 
Biraz can sıkıcı olmuş o türde olması. Sürekli tek tuşa basılı tutup yürüyerek hikaye dinlemek çok eğlenceli gelmiyor kulağa.
 
Biraz can sıkıcı olmuş o türde olması. Sürekli tek tuşa basılı tutup yürüyerek hikaye dinlemek çok eğlenceli gelmiyor kulağa.
Türe alışkınlığınız varsa aslında gayet zevkli ama çoğu kişinin tercihİ değildir bu tür. Tempolu bir oynayış yerine hantal fakat bir o kadar da güzel bir hikaye anlatımı sunmayı hedefliyor.

Ben birçok oyunu kısa sürede bitiremem mesela ama bu oyunu iki gün içinde zevkle bitirmiştim.
 
Elinize sağlık hocam çok güzel bir inceleme olmuş ama ben açıkçası bu oyunu sevemedim. Sebebi de ilk oyunda ne oluşturdularsa içinden geçmeleri. Millet yürüme sim'i, aksiyon yok vs diye eleştiriyorda ilk oyunda gerçeklik ve halüsinasyon arasında gidip gelen Hellblade güzel bir atmosfer oluşturmuştu. Bu oyunda ise devlet vs işin içine katarak o atmosferi delip geçmiş. İlk oyundaki temeli bozup yeni bir şey inşa etmeye kalkmışlar ama o da olmamış bence. İlk oyun güzel bir deneyimdi ve oynayınca farklı şeylerde hissettirebiliyordu. Bu oyunda ise film gibi yapıp garip bir şey çıkartmışlar ortaya. Sony'e öykünmüşler tabiri caizse. Senin olayın TLOU olmak değildi ki be Hellblade...
 
Elinize sağlık hocam çok güzel bir inceleme olmuş
Sağolun hocam.
Sebebi de ilk oyunda ne oluşturdularsa içinden geçmeleri. Millet yürüme sim'i, aksiyon yok vs diye eleştiriyorda ilk oyunda gerçeklik ve halüsinasyon arasında gidip gelen Hellblade güzel bir atmosfer oluşturmuştu. Bu oyunda ise devlet vs işin içine katarak o atmosferi delip geçmiş. İlk oyundaki temeli bozup yeni bir şey inşa etmeye kalkmışlar ama o da olmamış bence. İlk oyun güzel bir deneyimdi ve oynayınca farklı şeylerde hissettirebiliyordu. Bu oyunda ise film gibi yapıp garip bir şey çıkartmışlar ortaya. Sony'e öykünmüşler tabiri caizse. Senin olayın TLOU olmak değildi ki be Hellblade...
O kadar eleştiri okudum sonunda gerçekten oyun hakkında düzgün bir eleştiri yapan kişi olarak sizi buldum hocam. 😃Oyunda sadece yürüme ve savaş mekaniği var gibi eleştiriler geliyordu. Kimse hikayeden, kurgudan, derinlikten, deneyimden bahsetmiyordu. Sizin de elinize sağlık sonunda birileri gerçek noktalara değinmiş.
Sebebi de ilk oyunda ne oluşturdularsa içinden geçmeleri. Millet yürüme sim'i, aksiyon yok vs diye eleştiriyorda ilk oyunda gerçeklik ve halüsinasyon arasında gidip gelen Hellblade güzel bir atmosfer oluşturmuştu. Bu oyunda ise devlet vs işin içine katarak o atmosferi delip geçmiş. İlk oyundaki temeli bozup yeni bir şey inşa etmeye kalkmışlar ama o da olmamış bence. İlk oyun güzel bir deneyimdi ve oynayınca farklı şeylerde hissettirebiliyordu.
Bunun hakkında az çok aynı fikre sahibiz fakat ben bundan mı memnun kaldım yoksa ilk oyundan mı bir türlü karar veremiyorum. Yani başardıkları şeyden hem memnunum hem de değilim. Çok ikilemde kaldım aslında.😁

Dediğiniz gibi ilk oyun çok şahsi bir deneyimdi aslında. İkinci oyun ise hikayeyi tek bir karakter ile sınırlı bırakmak istememiş. Aslında yine tüm hikaye Senua'nın etrafında dönüyor fakat ana hikayeye katkısı olmayan yan hikayeler eklemişler. İlginç bir tercih. (Oyunu bitirdiğinizi düşünerek spoiler vereceğim hocam)İki dev olan ingunn ve Saegerr'in hikayelerini, dramını anlatmasının aslında hikayeye hiçbir katkısı yok. Tabi anlatmadan da olayda ilerleme sağlayamaz fakat sanırım Senua'nın ilk oyundaki kadar karakter biyografisi vardı. Muhtemelen ilk oyunun bu kadar sevilebileceği akıllarına gelmedi. Ondan dolayı da ikinci oyunun başı ve ortası büyük oranla Senua ile ilgili olmayacak şekilde yazıldı. Final büyük oranla hatta tamamiyle Senua ve ilk oyunla bağlantılı fakat baş ve orta kısımlar için aynı şeyi söyleyemeyiz.

Hikayenin daha iyi devam edebileceğini düşünmüyorum aslında. İlk oyundaki gibi tekil bir hikaye çıkarmak çok zor olurdu. Mecburen bir yerde farklı birşeyler yazmak zorunda kalacaklardı. Genel anlamda memnun olduğumu düşünüyorum. Final sahnesine kadar sizi idare edebilecek ve canlı tutacak elde tutulur özgün bir hikaye vermeyi başarmışlar ne kadar Senua ile alakalı olmasa da.
Bu oyunda ise film gibi yapıp garip bir şey çıkartmışlar ortaya.
Bu insanları çok ikiye bölen bir durum. Ben hoşuna gidenlerin tarafındayım fakat herkesin beğenmesi çok zor. Bayağı risk alarak bu işe girmişler. Herkese hitap etmemesine rağmen küçük bir kitleyi memnun etmek için yapmışlar gibi.
 
Öncelikle oyunu yeni bitirdim, incelemen oyuna başlamam için etken oldu hocam. İlk oyunu çok çok öncesinde oynamıştım ve aklımda kalan tek şey bulmaca olaylarının çok olmasaydı ve beni sıkıyordu, ben bulmaca işlerini oyunlarda sevmiyorum, resident evil 1-2-3 gibi serileride sırf bu yüzden 1 saat oynayıp silmişimdir. Yine de iki oyun bağlantılı olduğundan ilk oyunun hikayesini ve sonunu youtube üzerinden izleyip ikinci oyuna öyle başladım. Öncelikle bulmacalar ilk oyuna göre daha kolay belki bu yüzdendir oyundan sıkılmadım. Grafikler gerçekten çok güzel, oyunuda bir oturuşta bitirdim. Yani oyundan sıkılacak yarıda bırakacak vakti bile bulamadım diyim. Bu yüzden baya kısa olmuş diyebilirim. Bana kalırsa Hellblade 2 tam anlamıyla sinematik bir oyun deneyimi yaşatıyor, karakterin ruh halini psikolojisini de sesler ve öyküsüyle çok iyi yansıtıyor. Belki de oyunun süresi daha uzun tutulsaydı sıkılmaya yol açardı. Kıvamında bırakmışlarda diyebilirim aslında. İnceleme için teşekkürler eline sağlık.
 
Öncelikle oyunu yeni bitirdim, incelemen oyuna başlamam için etken oldu hocam.
Böyle bir etki bırakabilmişsem ne mutlu bana hocam. 😀
İlk oyunu çok çok öncesinde oynamıştım ve aklımda kalan tek şey bulmaca olaylarının çok olmasaydı ve beni sıkıyordu, ben bulmaca işlerini oyunlarda sevmiyorum, resident evil 1-2-3 gibi serileride sırf bu yüzden 1 saat oynayıp silmişimdir. Yine de iki oyun bağlantılı olduğundan ilk oyunun hikayesini ve sonunu youtube üzerinden izleyip ikinci oyuna öyle başladım.
Aslında ben de çok bulmacaları çok sevmem ama sabrımdan dolayı devam ediyorum. İlk oyundakiler kimi zaman insanı bunaltıyor ve bırakma hissiyatı oluşturuyordu. Kimi yerlerde o kadar sıkıldım ki rehber videolar izleyerek geçmiştim. Onun basitleştirilmesi gerçekten iyi olmuş. İlk oyunu da oynanamış olmanız büyük kayıp yaşatmıyor bence.
Bana kalırsa Hellblade 2 tam anlamıyla sinematik bir oyun deneyimi yaşatıyor, karakterin ruh halini psikolojisini de sesler ve öyküsüyle çok iyi yansıtıyor.
Söylediklerinize katılıyorum hocam.

Sinematik deneyim yaşatan birçok oyun olmuştur fakat karakter duygularını Senua'nın hissettirdiği kadar hiçbir oyunda hissedemedim maalesef. Öfke ve üzüntü duyguları gerçekten gerçekçi şekilde oyuncuya yaşatıyor. Benim de bu oyundan en çok memnun kalmama sebep olan şeydir.
İnceleme için teşekkürler eline sağlık.
Teşekkür ederim ayrıca böyle bir yorum yaptığınız için siz sağolun hocam.
 

Geri
Yukarı