Evet arkadaşlar, başlık doğru. Şerefsiz olmaktan gurur duyuyorum. Bir arkadaşım bana "çok şerefsizsin" dediğinde "teşekkürler" diyorum. Bir arkadaşım bana "şerefsizsin" dediğinde "hem de nasıl" diyorum. Bildiğiniz şerefsiz biri olmaktan zevk alıyorum. Bazen istemeden, yanlışlıkla bir işe fitne karıştırabiliyorum. Bir fitne atıp 2 insanın birbirini yemesinden hoşlanıyorum. Kaosu seviyorum. Ama bu şerefsizliği çok iyi ve gizli yapıyorum. Misal, 2 tane arkadaşım var. İkisi de birbirlerini tanımıyorlar. Bir arkadaşım ona normal bir laf söylüyor. Ben o lafı kötüye çevirip diğer arkadaşıma söylüyorum ve aralarında kaos yaratıyorum. Ve bu kaosu elimde mısırla izliyorum. Sonra ikisi birbirlerine küfürler savuruyor, birbirlerine adres sorup düşman oluyorlar. Bu hissi nasıl yenebilirim? Sonuçta kötü bir şey ama o kadar alışmışım ki yanlışlıkla da olsa bir işe istemeden fitne karıştırabiliyorum. Bununla nasıl başa çıkabilirim? (Bunu küçükken de yapıyordum. Ailede bir sürü kavgaya yol açtım
)