Şerefsiz olmaktan zevk alıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Evet arkadaşlar, başlık doğru. Şerefsiz olmaktan gurur duyuyorum. Bir arkadaşım bana "çok şerefsizsin" dediğinde "teşekkürler" diyorum. Bir arkadaşım bana "şerefsizsin" dediğinde "hem de nasıl" diyorum. Bildiğiniz şerefsiz biri olmaktan zevk alıyorum. Bazen istemeden, yanlışlıkla bir işe fitne karıştırabiliyorum. Bir fitne atıp 2 insanın birbirini yemesinden hoşlanıyorum. Kaosu seviyorum. Ama bu şerefsizliği çok iyi ve gizli yapıyorum. Misal, 2 tane arkadaşım var. İkisi de birbirlerini tanımıyorlar. Bir arkadaşım ona normal bir laf söylüyor. Ben o lafı kötüye çevirip diğer arkadaşıma söylüyorum ve aralarında kaos yaratıyorum. Ve bu kaosu elimde mısırla izliyorum. Sonra ikisi birbirlerine küfürler savuruyor, birbirlerine adres sorup düşman oluyorlar. Bu hissi nasıl yenebilirim? Sonuçta kötü bir şey ama o kadar alışmışım ki yanlışlıkla da olsa bir işe istemeden fitne karıştırabiliyorum. Bununla nasıl başa çıkabilirim? (Bunu küçükken de yapıyordum. Ailede bir sürü kavgaya yol açtım :()
Doktora görün
 
Film izlemeyi, roman okumayı, oyun oynamayı komple bırakın derim. İzlediğiniz, okuduğunuz, oynadığınız karakterlere özeniyorsunuz hepsi bu. Etrafta tonlarca sizin gibi hayal aleminde olan insanlar var, ibret alın.

He gerçekten dediğiniz gibi biri olsaydınız şu an hapiste olurdunuz. Onun için boş şeylerle vakit geçirmeyiniz lütfen...
 
images (27).jpeg
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Yeni konular

Geri
Yukarı