Konuyla ilgili olarak şunları söyleyeyim.
Dünyanın en berbat hislerinden biridir. Her yıl bu kazıktan bir tane yerim. Çok severim, platonik aşık olurum ve en sonunda başka bir erkek ile görürüm. Burada benim de hatam var. Özgüvensiz olup kıza açılamamam gibi.
Küçüklükten gelen dayak, sürekli bağırılmak, düşüncelerinin önemsenmemesi, ortamlarda senin geri plana itilmen... Bu küçüklük travmaları hayatımı zehir etti. O kadar kızla ilgili konu açıyorum aptal öz güvensizliğim yüzünden hiçbir şey yapamıyorum ve platonik aşık oluyorum.
Biraz yakınmak istedim. Bazı şeyleri kaldıramıyor insan.