Aslında tam olarak memnunum sayılmaz. Zenginlik mutluluk değildir bu forum bana bunu birçok kez hatırlattı. Her ne kadar milyonların olsa da harcayacak yerin olmuyor. Ben de kendime bir çözüm buldum. Tüm paramı çocuğum için harcıyorum onun eğitimi, hayatı için bir çocuğun olduğunda anlarsın hayatta onun dışında başka bir şeye önem vermiyorsun.
Çocuk en güzel şeylerden biri.
Umarım istediğin yere gelirsin.
Allah bağışlasın, benzer durumu ben de yaşıyorum şu anlık dışarı çıkıp arkadaşlarımla eğlenip para harcayabileceğim durumum yok, 1 yıldır paramı biriktiriyorum ortalama benim yaşımda olan bir öğrenciye göre biraz fazla para birikti. Eğitimim için harcamayı düşünüyorum.
İnan bana para önemli değil. Ben para hırsından dolayı şirketimi kaybettim ve hayata sıfırda başladım. Kalan paramı da çocuğuma, kendime, eşime harcıyorum.
İnan bana para önemli değil. Ben para hırsında dolayı şirketimi kaybettim ve hayata sıfırda başladım. Kalan paramı da çocuğuma, kendime, eşime harcıyorum.
Daha hayatın başındasın. Bunun gibi birçok şeyle karşılaşacaksın. Evet kolay değil bir anda tüm herşeyi unutmak ve yola devam edebilmek. Ama hayat karşına yeni birilerini mutlaka çıkaracaktır. Güçlü olmaya çalış. Hayat devam ediyor herşeye rağmen.
Daha hayatın başındasın. Bunun gibi birçok şeyle karşılaşacaksın. Evet kolay değil bir anda tüm herşeyi unutmak ve yola devam edebilmek. Ama hayat karşına yeni birilerini mutlaka çıkaracaktır. Güçlü olmaya çalış. Hayat devam ediyor herşeye rağmen.
Çok haklısın ülkenin şartları çok kötü fakat hayatta hiçbir şey imkansız değil. Ben denizlide yaşıyordum çocukken. 9 yaşında anne ve babamı kaybettim. Beni İstanbul'a darrüşaffaka'ya götürdüler. Ortaokul ve liseyi orada okudum. Üniversiteye kadar neredeyse hiç param olmadı. Kız kardeşimle boğaziçi makine mühendisliği kazandık. Ama bizde ev için veya yemek için hiç para yoktu. Hiç unutmam azmi hocayı darrüşafaka'nın genel müdürüydü o zamanlar gençti. Adam bize o okulda yatıp kalkmamıza izin verdi. Okul için taksi paralarımızı da ödedi. Üniversite bitice yüksek lisans için s. A. T sınavını girdim. Yüksek lisans için hartvart adlı bir üniversiteyi kazandım.(Yanlış anlaşılmasın harvard değil) bütün yıl boyunca burs aradım ve buldum. Sonrakiramı ve yemek masraflarını ödemek için okuldan sonraları zamanın en büyük firmalrında biri olan exon Mobile'de çalıştım sabah 3'e kadar. Sabah dörtte eve gelirdim üç saat uyuyup okula giderdim. Yani anlayacağın üzere hiçbir şey imkansız değil. Bu ülkede her ne kadar kadın ve hayvan öldüren cani varsa iyi kalpli insanlar da var. Onun için hiçbir zaman umudunu kaybetme. Umarı hayatını istediğin gibi yaşayabilirsin. Vaktini çok aldıysam özür dilerim.
Çok haklısın ülkenin şartları çok kötü fakat hayatta hiçbir şey imkansız değil. Ben denizlide yaşıyordum çocukken. 9 yaşında anne ve babamı kaybettim. Beni İstanbul'a darrüşaffaka'ya götürdüler. Ortaokul ve liseyi orada okudum. Üniversiteye kadar neredeyse hiç param olmadı. Kız kardeşimle boğaziçi makine mühendisliği kazandık. Ama bizde ev için veya yemek için hiç para yoktu. Hiç unutmam azmi hocayı darrüşafaka'nın genel müdürüydü o zamanlar gençti. Adam bize o okulda yatıp kalkmamıza izin verdi. Okul için taksi paralarımızı da ödedi. Üniversite bitice yüksek lisans için s. A. T sınavını girdim. Yüksek lisans için hartvart adlı bir üniversiteyi kazandım.(Yanlış anlaşılmasın harvard değil) bütün yıl boyunca burs aradım ve buldum. Sonrakiramı ve yemek masraflarını ödemek için okuldan sonraları zamanın en büyük firmalrında biri olan exon Mobile'de çalıştım sabah 3'e kadar. Sabah dörtte eve gelirdim üç saat uyuyup okula giderdim. Yani anlayacağın üzere hiçbir şey imkansız değil. Bu ülkede her ne kadar kadın ve hayvan öldüren cani varsa iyi kalpli insanlar da var. Onun için hiçbir zaman umudunu kaybetme. Umarı hayatını istediğin gibi yaşayabilirsin. Vaktini çok aldıysam özür dilerim.
Yazım kurallarından ceza aldım yazamadım kusura bakmayın. Moderatör de acıdı demek ki az ceza verdi Yok vaktimi almadınız, üzüldüm her şey için. Ama kötü günleri geride bırakmış aşmışsınız gibi duruyor. Acının karşısında iyi bir şey oluyor.
Gerçekten teşekkür ederim böyle bir konuşmaya ihtiyacım varmış. Hiç tanımadığım insanların bana destek vermesi çok güzel, etrafımda kimsenin kalmamasına rağmen tek arkadaşım oydu o da gitti. Ondan önce çok insan kaybettim ama daha sarsıcı olanı da doğduğumdan beri yanımda olan arkadaşımı toprağa vermemdi. Ve bunu daha öncesinde engelleyebilecek bir bilgiye ben bilmeden sahipken. Bu arada Behzat Ç.'yi izledim bu sözü daha önce duymamıştım kim söylüyor acaba veya kitaptan bir alıntı mı?