Hayatında hem en yakın arkadaşın hem de en özelin olması demek.
Ona her şeyini anlatabilmek, en saçma halinle bile sevildiğini bilmek…
Birlikte gülerken dünyanın yükünü unutmak, zor anlarda sadece varlığıyla güç bulmak…
Bazen minicik bir mesajın gününü güzelleştirmesi, bazen bir sarılmayla bütün yorgunluğunun gitmesi…
Kavga edip küs kaldığında bile aklının hep onda olması, barışınca ise yeniden ilk günkü gibi heyecan duyman…
Onun sesini duymadan uyumak istememek, gözlerine bakarken zamanın durduğunu hissetmek…
Sevgili olmak, kalbinin aynı anda hem huzur hem de heyecanla atmasıdır.
Ve buna “hiçbir şey” diyenler… açıkça söylemek gerekirse ya hiç sevilmemiştir ya da kimseyi sevmeye yüreği yetmemiştir.
Hayatı boyunca gerçek bir bağ kurmamış, yanında olmanın değerini bilmemiş, paylaşmanın ne demek olduğunu anlamamış kişilerdir.
Onlar için bu duygu anlamsızdır çünkü hiç yaşamamışlardır.