Sevgiye muhtaç biri miyim?

tristessehivernale dedi:

Psikoloğa git, kimseye sorunlarını anlatmak zorunda değilsin. Bu sorunlar senin karakterin, hayatın veya zihnin ile alakalı ise senin başa çıkman, ilgilenmen ve üstesinden gelmen lazım. Bir başkasının veya birkaç ilacın değil. Kendini keşfet, özgüvenini yükselt. Ailene de iyi gelmek istiyorsan kendini bulmaya odaklan, dik dur. İnsanlara iyi gelmek veya insanların sana iyi gelmesi gerekmiyor, büyük bir resimdeki küçük piyonsun/piyonlar sadece. Başkalarına takılma, herkes gelip geçici iken kendini başkaları ile yönlendirme.

Genişletmek için tıkla...

Aurora1 dedi:

Hocam buradakiler size bir psikolog vb. kadar yardımcı olamayabilirler.

Genişletmek için tıkla...

Ahmet40218 dedi:

16 yaşındayım
Kendim hiç bu duyguyu yaşamadım ailem beni sever gerçekten sever ama belli etmez gerek de yok zaten ancak bir kız bana bakması bile beni deli gibi etkiliyor ve O kıza direkt takıntılı olmaya başlıyorum. Kız ile evlilik hayalleri kurup sanki beraber yıllardır yaşıyormuşçasına Yatakta yatarken yastığa sarılıyorum yastığı öpüp kokluyorum öyle yapmak beni mutlu ediyor sonrasındada nedense hep ağlıyorum. Sosyal ortamım kimse yok. Ailem var sadece arkadaşım olarak. Ailem ile konuşmayada utanıyorum yani küçüklüğümden beridir aileme hiçbirşeyimi anlatmadım. Daha ailem bile kendi öz karakterimi ve düşüncelerimi bilmiyordur. Ailem şu ana kadar bana ne dediyse hepsine tamam dedim anneme babama bir kere bile ciddi bir şekilde bağırıp tartışmadım. Şimdide her şeyimi bıraktım para kazanıp hayatımı onlara adamak istiyorum onlar beni büyüttü hayatını verdi bende onlar için hayatımı feda etmek istiyorum işin kötü yanı ise bunu yıllardır yapıyorum yani şu anki düşüncem değil. Ancak ben evlenebilir miyim bilemiyorum evlenmekten korkuyorum. Ya da bir sevgili daha doğrusu ciddi bir ilişki istiyorum istediğim kızda benim de gibi sessiz kibar narin bir kız olmalı. Yani dışarı hep görüyorum herkes çok sosyal ve uyanık konuşkan kızlar genel olarak onlar var. Beni de konuşkan insanlar direkt itici geliyor. Kendi karakterimede beğendiremiyorum nasıl yapıp edeceğim bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Ahmet40218 dedi:

16 yaşındayım.
Kendim hiç bu duyguyu yaşamadım ailem beni sever gerçekten sever ama belli etmez gerek de yok zaten ancak bir kız bana bakması bile beni deli gibi etkiliyor ve o kıza direkt takıntılı olmaya başlıyorum. Kız ile evlilik hayalleri kurup sanki beraber yıllardır yaşıyormuşçasına yatakta yatarken yastığa sarılıyorum yastığı öpüp kokluyorum öyle yapmak beni mutlu ediyor sonrasındada nedense hep ağlıyorum. Sosyal ortamım kimse yok. Ailem var sadece arkadaşım olarak. Ailem ile konuşmayada utanıyorum yani küçüklüğümden beridir aileme hiçbirşeyimi anlatmadım. Daha ailem bile kendi öz karakterimi ve düşüncelerimi bilmiyordur. Ailem şu ana kadar bana ne dediyse hepsine tamam dedim anneme babama bir kere bile ciddi bir şekilde bağırıp tartışmadım. Şimdide her şeyimi bıraktım para kazanıp hayatımı onlara adamak istiyorum onlar beni büyüttü hayatını verdi bende onlar için hayatımı feda etmek istiyorum işin kötü yanı ise bunu yıllardır yapıyorum yani şu anki düşüncem değil. Ancak ben evlenebilir miyim bilemiyorum evlenmekten korkuyorum. Ya da bir sevgili daha doğrusu ciddi bir ilişki istiyorum istediğim kızda benim de gibi sessiz kibar narin bir kız olmalı. Yani dışarı hep görüyorum herkes çok sosyal ve uyanık konuşkan kızlar genel olarak onlar var. Beni de konuşkan insanlar direkt itici geliyor. Kendi karakterimede beğendiremiyorum nasıl yapıp edeceğim bilemiyorum.

Genişletmek için tıkla...