Ryze0
Hectopat
- Katılım
- 8 Aralık 2021
- Mesajlar
- 64
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
19 yaşındayım Ege Üniversitesinde petrokimya okuyorum. son 1 yıldır hayatım çok kötü gidiyor sigara ve alkol yüzünden bütün ailem bana arkasını döndü bir kızı sevdim o da önce aldattı sonra çeşitli bahanelerle beni terk etti. Bütün psikolojim alt üst oldu 2 aydır ayrıydık son 2 gündür onunla konuşuyordum tekrardan hayatım normale dönmüş gibiydi. Dün bir motor kazası geçirdim eve geldim annem keşke kazada ölseydin dedi yüzüme kıza bundan bahsettim engelledi. Babamdan ilk tokadımı yedim hiç işe yaramayan birisi olduğumu ailem de teyzelerin eniştelerin kimse sana güvenmiyor dedi arkadaşların bile haline üzülüyor bize gelip Ahmet için üzülüyoruz toparlanması gerek artık dediler. Haklı da kendim de görüyorum etrafımdaki insanların bana nasıl baktıklarını. Psikoloğa gittim 2 tane antidepresan verdi hiçbir etkisini görmedim ve bıraktım kendimi çaresiz hissediyorum hiçbir şey yolunda gitmiyor. Resmen kendimi oksijen israfı gibi görüyorum. Her gün içiyorum alkol yanında da 3 paket sigara. Çıkış yolu bulamadım niye yazdığımızda bilmiyorum ama çevremdeki herkes haklı. Sorunlu olan benim hiçbir şeyi hak etmiyorum belki de yolun sonuna geldim.
Son düzenleyen: Moderatör:
