Elleri var özgürlüğün
Köpürerek koşuyordu atlarımız durgun denize doğru
Bu uçuş güvercindeki özgürlük sevinci mi ne
Öpüşmek yasaktı bilir misiniz
Düşünmek yasak
İş gücünü savunmak yasak
Ürünü ayırmışlar ağacından
Tutturabildiğine satıyorlar pazarda
Emeğin dalları kırılmış yerde
Işık kör edicidir diyorlar
Özgürlük patlayıcı
Lambamızı bozan da, özgürlüğe kundak sokan da onlar.
Uzandık mı patlasın istiyorlar
Yaktık mı tutuşalım
Mayın tarlaları var
Karanlıkta duruyor ekmekle su
Elleri var özgürlüğün
Gözleri, ayakları
Silmek için kanlı teri
Bakmak için yarınlara
Eşitliğe doğru giden.
Ben kafes sen sarmaşık
Dolan dolana bildiğin kadar
Özgürlük sevgisi bu
İnsan kapılmayagörsün bir kez
Bir urba ki eskimez
Bir düş ki gerçekten daha doğru
Yiğit sürücüleri tarihsel akışın
İşçiler, evren kovanının arıları
Bir kara somunun çevresinde döndükçe
Dünyamıza özgürlük getiren kardeşler
O somunla doğrular uykusundan akıl
Ağırır o somunla bitmeyen gecemiz
O güneşle bağımsızlığa erer kişi
Bu umut özgür olmanın kapısı
Mutlu günlere insanca aralık
Bu sevinç mutlu günlerin ışığı
Vurur üstümüze usulca ürkek
Gel yurdumun insanı görün artık
Özgürlüğün kapısında dal gibi
Ardında gökyüzü kardeşçe mavi.
