Şiirde kafiyenin modası geçti mi?

Sabini

Hectopat
Katılım
8 Haziran 2021
Mesajlar
1.389
Çözümler
2
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Merhaba, aklımı kurcalayan birkaç şey var. Şiir yazmayı çok severim ve uzun süredir yazarım lakin şiirlerimi paylaştığım bazı yerlerde yoğun eleştirilere maruz kaldım.

"Pop şarkısı mı yazıyorsunuz!" "Kafiyenin modası geçti, fıkra gibi duruyor" tarzında. Aşağıya bu eleştirileri aldığım birkaç şiirimi ekleyeceğim ve sizlerin de düşüncelerini duymak istiyorum. Buna göre şiir yazma tarzımı değiştirmeyi planlıyorum. Ben estetik bulduğum ve beğendiğim şeyleri paylaşıyorum lakin hatalı ilerliyorsam yürüdüğüm yolu değiştirmek isterim. Aşağıdaki şiirlerime bakarak yorum yapabilirseniz sevinirim. Ben bunca zaman kafiyenin şiirin özü olduğuna inanmışımdır ama pek öyle değilmiş sanırım.

Bugünlerin endişesi,
Yarınların kefeni.
Geçmişin sebebi,
Geleceğin kendisi.

Kokusu var ölümden korkanların,
Tıkalı burnu yaşamaktan kaçanların.
İlizyonist zihinlerin parkı,
Umut doludur salıncağıyla kaydırağı.

Nedenlerin arayışları,
Makineli tüfek tarayışları.
Anlamsız kovanların yalvarışları,
Bir dedektifsin inceleyen bu kargaşayı.
------------------------------------------
İsteksiz bir kalemin ucu,
Kırılır en ufak baskıda, uyu.
Uyandığın zaman göreceksin suyu,
Buz gibi çarptığında yüzüne soğuk huyu.

Bulmaca gibi hedeflerin yeri değil küçük hevesler,
Toprak altında bütün pişman bedenler.
Zaman dinler mi sanıyorsun seni?
Düşlerin tutsak aynı zayıf iraden gibi.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Şair şiirlerini başkalarına beğendirme kaygısıyla yazmaz. İçinden geleni kendi üslubuyla yazar. Herkesin farklı üslüp, dil kullanımı, yazı tipi vardır.

Moda, herkesin birbirine benzemesini sağlayarak modayı kontrol edenlerin kendi çıkarlarını sağlamasından başka bir şey değildir. Aynı şekilde yazdığın şiiri herkesin beğenmesini beklememelisin. Herkesin zevkleri farklıdır.

Bu türden olumsuz eleştirileri çok dikkate alma ama her olumsuz eleştiriyi de oku ve değerlendir zira aralarında herhangi bit hatanı gösterebilecek eleştiriler olabilir.
 
Şair şiirlerini başkalarına beğendirme kaygısıyla yazmaz. İçinden geleni kendi üslubuyla yazar. Herkesin farklı üslüp, dil kullanımı, yazı tipi vardır.

Moda, herkesin birbirine benzemesini sağlayarak modayı kontrol edenlerin kendi çıkarlarını sağlamasından başka bir şey değildir. Aynı şekilde yazdığın şiiri herkesin beğenmesini beklememelisin. Herkesin zevkleri farklıdır.

Bu türden olumsuz eleştirileri çok dikkate alma ama her olumsuz eleştiriyi de oku ve değerlendir zira aralarında herhangi hatanı gösterebilecek eleştiriler olabilir.
Herkesi beğenmesini beklemiyordum pek tabii ama üst üste aynı tarz eleştiriler alınca bir danışmak istedim. Şiirlerimin çok kötü olduğunu düşünmüyorum ama böyle bir muamele yapıldı açıkçası ve altını aramak istedim.
 
Hocam yeni neslimiz korona midye sahil dinleyerek büyüyor. Sözlerin, kafiye uyumunun vs. pek bir önemi yok onlar için. Gördüklerinde de komik geliyor olabilir, pek takma. (Kardeşim helikopter pat pat yat yere dedi amca mekanda kişi başı üç karı anca rüyanda.)
 
Merhaba, aklımı kurcalayan birkaç şey var. Şiir yazmayı çok severim ve uzun süredir yazarım lakin şiirlerimi paylaştığım bazı yerlerde yoğun eleştirilere maruz kaldım.

"Pop şarkısı mı yazıyorsunuz!" "kafiyenin modası geçti, fıkra gibi duruyor" tarzında. Aşağıya bu eleştirileri aldığım birkaç şiirimi ekleyeceğim ve sizlerin de düşüncelerini duymak istiyorum. Buna göre şiir yazma tarzımı değiştirmeyi planlıyorum. Ben estetik bulduğum ve beğendiğim şeyleri paylaşıyorum lakin hatalı ilerliyorsam yürüdüğüm yolu değiştirmek isterim. Aşağıdaki şiirlerime bakarak yorum yapabilirseniz sevinirim. Ben bunca zaman kafiyenin şiirin özü olduğuna inanmışımdır ama pek öyle değilmiş sanırım.

Bugünlerin endişesi,
Yarınların kefeni.
Geçmişin sebebi,
Geleceğin kendisi.

Kokusu var ölümden korkanların,
Tıkalı burnu yaşamaktan kaçanların.
İlizyonist zihinlerin parkı,
Umut doludur salıncağıyla kaydırağı.

Nedenlerin arayışları,
Makineli tüfek tarayışları.
Anlamsız kovanların yalvarışları,
Bir dedektifsin inceleyen bu kargaşayı.
------------------------------------------
İsteksiz bir kalemin ucu,
Kırılır en ufak baskıda, uyu.
Uyandığın zaman göreceksin suyu,
Buz gibi çarptığında yüzüne soğuk huyu.

Bulmaca gibi hedeflerin yeri değil küçük hevesler,
Toprak altında bütün pişman bedenler.
Zaman dinler mi sanıyorsun seni?
Düşlerin tutsak aynı zayıf iraden gibi.

Şiirler o kadar kötü değil ki, güzel bir beat ile şarkı olsa dinlerim.
 
Hocam yeni neslimiz korona midye sahil dinleyerek büyüyor. Sözlerin, kafiye uyumunun vs. pek bir önemi yok onlar için. Gördüklerinde de komik geliyor olabilir, pek takma. (Kardeşim helikopter pat pat yat yere dedi amca mekanda kişi başı üç karı anca rüyanda.)
Çok haklısınız bu dönemde random ata ata şarkıcı olunuyor malesef.
 
Hocam kafiyenin modası geçti mi bilmem ama kafiye yapmak için aşırı zorladığını görüyorum. Bu bence bir sıkıntı. Kafiye tüm mısralarda olması zaruri bir şey değil. Şiirlerinin anlamı eksik gibi hissettiriyor, tamamen biçime odaklanıp anlamı göz ardı etmiş, kafiye olsun diye dizilmiş anlamsız kelimeler bütünü gibi duruyor.
 

Geri
Yukarı