Son yolculuk


Aslında hepimizin bir gün öleceği gerçeğiyle yaşıyoruz ve en kötü tarafı bu.
 

Unutmak, ne güzel nimet. Tadı kötü ilaç gibi aynı. İlk başta acı veriyor ama, tedavi oluyorsun. Tabi süreç maalesef daha kötü.
 
Unutmak, ne güzel nimet. Tadı kötü ilaç gibi aynı. İlk başta acı veriyor ama, tedavi oluyorsun. Tabi süreç maalesef daha kötü.
Bu biraz da öfkelenmeye benzer, ilk başta her şeyin kötü olduğunu düşünürsün ama öfken geçtiğinde düşündüklerinden dolayı pişman olursun, ne demişler Bu da geçer ya hu...
 
Hocam şu yaşıma kadar en az 3 kuşumu kaybettim. Acısnı çok iyi biliyorum. Özellikle öldükten sonraki o elinde kalan cansız bedeninin naifliğini tarif dahi edemem...

Başınız sağ olsun hocam.

Teşekkürler, üstüne korku olunca daha da kötü oluyor. İlk kuşum, bana hasta satmışlardı. 2.kuşum ise 2 hafta sonra intihar etmişti. Bu ise, 4 sene boyunca yoldaşlık etti...
 
Aslında hepimizin bir gün öleceği gerçeğiyle yaşıyoruz ve en kötü tarafı bu.
Ölüm kimse için korku ögesi olmamalı, biliyorum bu diyeceklerim belki inanmayan insanların kabul etmeyeceği bir şey olabilir ama bu hayatın geçiciliği hiç bir şeye engel olmamalı, nasıl ki bu hayatta yaşama zevki diye bir şey var ise, bunlar hayatı mutlu edecek şeyler, neticede yolun sonunda "Başardım" diyebilmek var. Tabi bizlerin istisnasız ortak bir özelliği var ki dünyada adaletin olması, iyi ile kötünün karşılığını bulabilmesidir. Bu dünyada bunları tam olarak bulabilmek her zaman mümkün mü, değil. Bu yüzden bunların karşılığının verileceği bir şey olmalı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…