Sorunumu aileme nasıl anlatabilirim?

Okulda rehberlik gibi bir şey varsa onu da deneyebilirsin.

Denedim. Hoca babamla konuştu. Üstü kapalı bir şekilde eğitim için olanak sağlayın gibisinden ikna etmeye çalışmış babam rehber hocasına kızmış. Geldi evde bayağı söylendi.
 
Az önce bir daha yaşadım köfte yapabilir miyim dedim 10 dakikadır azarlıyor vallahi çok değişik bu yaşlılar yaş 70 iş bitmemiş.

Nerede konuşacaksınız ailesi izin vermiyormuş ki.

Yani buluruz bir yer diye düşünüyorum konu sahibinin ailesi çok garip gerçekten daha önce konusunu görmüştüm benim de annem baskıcı ama bu kadar değil nazi kampı resmen.
 
Denedim. Hoca babamla konuştu. Üstü kapalı bir şekilde eğitim için olanak sağlayın gibisinden ikna etmeye çalışmış babam rehber hocasına kızmış. Geldi evde bayağı söylendi.
Hocanın nasıl konuştuğuna bağlı işte o. Kanka direkt sen ailene bazı şeylerin farkında olmasını sağlayamıyorsan bunu ailenin ciddiye alabileceği başka biri üzerinden yapıp sağlayacaksın. Bu rehber hoca olur akrabalardan olur çevrende ailenin ciddiye alabileceği bir kişi yani.
 
Yani buluruz bir yer diye düşünüyorum konu sahibinin ailesi çok garip gerçekten daha önce konusunu görmüştüm benim de annem baskıcı ama bu kadar değil nazi kampı resmen.
Benimkiler de öyleydi. Sonra kötü etkilendiğimi kendileri farkettiler de Allah'tan (Benim de etkim oldu tabii ki.), tavsiye ettiğim ekstrem yöntemlere gerek kalmadı.
 

Tuhaf ama babamın ikna kabiliyeti müthiş. Her durumda kendini haklı çıkartmayı başarabiliyor. Daha da tuhafı haklı olduğuna kendisi de inanıyor ve hiç kimseyi dinlemiyor. Sadece fikirlerini haklı çıkartmaya odaklanıyor.
 
Bak ya da güzel bir psikolog bul. Devlet hastanelerinde bulursun. Kendin git görüş. Ailenle olan sorunları anlatırsın. İllaki aileni de psikoloğa götürmene gerek olmayabilir yani. Doktor sana nasıl yaklaşman gerek nasıl davranman gerek ne yapman gerek gibi çoğu şeyde yardımcı olabilir. Onun yönlendirmesi ile çoğu şeyi halledebilirsin. Yani ailene destek aldıramıyorsan kendin git destek al. Zaten zaman ilerledikçe de çoğu şey değişecektir.
 

Çık tenhaya bin bisiklete şartlar yollar ne olursa olsun yorgunluktan bitene kadar sür azıcık özgür olduğunu hisset, izin vermiyorlar değil kalk ne yapıp et böyle çıldırmalık bir şey yap dışarıda. Dolaylı koyduğun sınırlar var ve uzun süre izole kaldığın için mental problemin olduğunu düşünüyorsun. Bir gün bunların biteceği gerçeğini sürekli göz önünde bulundur, pısırık yaşama savaşmaya, atılgan olmaya çalış ki arada gireceğin depresyonlar kas yırtılması gibi olacaktır.
 

Küçük bir ilçedeyim 1 tane hastane var ve babam orada çalışıyor

Bisikletim yok. Tüm arkadaşlarım köyde oturuyor. Ki okuldan böyle şeylere pek zaman kalmıyor.
 
Lise okuyorsan üniversite seçeneğine sımsıkı sarılabilirsin. Başka şehire gittiğinde her şey çok değişiyor. Elindeki bu fırsata sımsıkı sarıl. Ben üni zamanımda şehir dışına çıktığımda kendimi tanıtım. Ne seviyorum ne sevmiyorum ne istiyorum ne istemiyorum her şeyimi o zaman görüp tanıdım. Ve şimdi üni bitti işsizim ve evdeyim. Odamdan çıkmıyorum bile. Bir sorunumuz yok ama uyuşmuyorum ailemle. Odamda iş bulana kadar sabretmeye çalışıyorum işte.
 

8. sınıftayım. Kendimi lisede başka bir ilde liseye gideceğim diye motive etmeye çalışıyorum ( küçük bir ihtimal olsa da ) Ama yaptıkları şeyler çalışma isteğimi mahfediyor. Ders çalışamıyorum bunların yüzünden.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…